Op de hof waar ik woon worden nieuwe keukens geplaatst door aannemer Lelieveldt (het oudste aannemersbedrijf van Nijmegen). Enkele weken terug is een medewerker van de aannemer bij de telefoon gaan zitten om mensen op onze hof te bellen. Omdat ik een laag huisnummer heb en ook thuis was toen de aannemer belde was ik het eerst aan de beurt. Voor de bouwvakkers betekende dat het een en ander aan meetwerk en improvisatie maar het resultaat mag er zijn. Hieronder een filmverslag van de werkzaamheden:
donderdag, september 20, 2012
donderdag, september 13, 2012
Hoe nu verder?
We hebben gestemd en de stemmen zijn geteld en de grote vraag is dus: Hoe nu verder?
De afgelopen 2 jaar hadden we een kabinet waarvan Rutte destijds zei dat rechts er de vingers bij kon aflikken. De belangen van de hardwerkende Nederlander zouden centraal komen te staan en voor wie buiten de boot zou vallen was er de boodschap: Val dood!
Rutte 1 ging hard aan het werk en was behoorlijk succesvol op weg naar een maatschappij waar allerlei (voorheen) publieke diensten op het gebied van zorg, onderwijs, cultuur, welzijn, huren, ontwikkelingssamenwerking en tal van voorzieningen op gemeentelijk niveau hun publieke financiering zouden verliezen en de burger zelf verantwoordelijk zou worden door hetzij de beurs te trekken, hetzij zich daarvoor extra te verzekeren. Om al deze lastenverzwaringen enigszins te compenseren werd aan werkenden (en aan hen alleen) een belastingvoordeel van € 1000,- netto in het vooruitzicht gesteld.
Omdat ik enerzijds geloof in een maatschappij die is gebaseerd op solidariteit en waarin plaats is voor iedereen en anderzijds weinig behoefte heb aan sociale onrust en aan een politiek systeem waarin regeringspartijen vooral druk zijn met het terugdraaien van de maatregelen van hun voorgangers besloot ik met mijn stem de reeds aanwezige tweedeling in de maatschappij te doorbreken en te stemmen op iemand van de rechtervleugel van de PvdA (Mei Li Vos, # 20) in de hoop zo grote groepen Nederlanders weer met elkaar te verbinden.
Helaas blijkt mijn hoop vergeefs te zijn geweest nu Rutte klip en klaar heeft aangegeven de verkiezingsuitslag te beschouwen als een massieve steun voor het beleid van zijn kabinet. Naar mijn mening ligt het dus niet voor de hand om te streven naar een kabinet met daarin VVD en PvdA maar dient Rutte eerst en vooral zijn energie te richten op een herstel van zijn oude kabinet, hetzij met gedoogsteun van de PVV, hetzij met die van de Kunduzcoalitie dan wel met een combinatie daarvan. Mocht blijken dat die pogingen niet succesvol zijn en de stembusuitslag dus geen massieve steun was voor het beleid van de afgelopen twee jaar dan:
(hoera we mogen weer kiezen)
- kan de PvdA alsnog in beeld komen; maar voorlopig even niet.
- mag de VVD alsnog bij de PvdA aankloppen om te vertellen hoe graag ze hen er bij willen hebben; maar voorlopig even niet.
zaterdag, september 08, 2012
Markt 42, Helmond
Begin dit jaar brandde Theater Het Speelhuis in Helmond af. Deze week is begonnen met de sloop. Geen vrolijke gebeurtenis maar toch kon er een afscheidsfilmpje gemaakt worden met een komische inslag dat tegelijk recht deed aan de functie die het Speelhuis jarenlang had in Helmond: het brengen van kwalitatief goed theater.
De film is gemaakt door Sjaak van den Overschouw, de anchorman van “Voorheen Slijterij de Graaf”, een maandelijkse humoristische talkshow in Lokaal 42 op de Markt.
Op Markt 42 was in vroeger tijd inderdaad een slijterij gevestigd en Herman de Graaf, een zoon van de slijter, zat bij mij op school. Op een middag waren Jos Bots en ik uitgenodigd om zijn boomhut te komen bekijken. Het was inderdaad een prachtige hut die van vele gemakken voorzien was. Bij het zien van een trechter aan een tuinslang zei Jos "Hee, d'r is ôk 'n WC" en maakte er direct gebruik van. Toen Herman dat zag riep hij verbijsterd: "Jos! Des meen tillefoon wôr de in stoat te pisse!!"
De film is gemaakt door Sjaak van den Overschouw, de anchorman van “Voorheen Slijterij de Graaf”, een maandelijkse humoristische talkshow in Lokaal 42 op de Markt.
Op Markt 42 was in vroeger tijd inderdaad een slijterij gevestigd en Herman de Graaf, een zoon van de slijter, zat bij mij op school. Op een middag waren Jos Bots en ik uitgenodigd om zijn boomhut te komen bekijken. Het was inderdaad een prachtige hut die van vele gemakken voorzien was. Bij het zien van een trechter aan een tuinslang zei Jos "Hee, d'r is ôk 'n WC" en maakte er direct gebruik van. Toen Herman dat zag riep hij verbijsterd: "Jos! Des meen tillefoon wôr de in stoat te pisse!!"
Abonneren op:
Posts (Atom)