maandag, februari 26, 2007
Jesse Sykes
Una Piel de Astracán (een huid van astrakan) is een spaanstalige website waar volop muziek te downloaden is. Sterker nog, het is een van de weinige websites waarvan ik wel eens muziek download zonder ook maar enig idee te hebben hoe die dan wel zou klinken. Gewoon een kwestie van vertrouwen in de goede smaak van de aanbieder.
Op 26 februari 2007 trof ik er een link aan van het album "Like, Love, Lust & The Open Halls of the Soul" van Jesse Sykes and the Sweet Hereafter. Voor mij een volkomen onbekende zangeres maar omdat ik al weer een tijdje weinig (bekender werk) de moeite waard had gevonden om te downloaden besloot ik het er maar eens op te wagen. Na het downloaden heb ik de muziek in mijn iTunes folder gezet en nu ben ik halverwege met het beluisteren en ik moet zeggen dat het beslist de moeite waard was.
Als je hier even klikt ga je naar de website en kun je het zelf ook proberen (even zoeken naar: Lunes, febrero 26, 2007).
Veel luisterplezier toegewenst
zondag, februari 11, 2007
Eindelijk Winter
Op donderdag 8 februari viel eindelijk de winter in in Nederland maar helaas duurde dat niet zo heel erg lang. Toen ik mijn dochter en haar vriendin naar me toe zag komen lopen kon ik me niet bedwingen: Ik stapte naar buiten, pakte een fikse hand sneeuw en gooide een sneeuwbal (en nog een en nog een).
Het enthousiasme voor een sneeuwballengevecht is bij 12jarige meisjes nog net zo groot als bij die van 8. Er zijn echter enkele belangrijke verschillen: meisjes van 12 gooien harder, vaker raak ook en laten zich niet of nauwelijks afbluffen. Kortom een gevecht dat niet te winnen is. Voor een vader rest dan slechts om zich bij de overmacht neer te leggen en achter de gesloten deur te wachten tot de storm is uitgewoed.
Ondertussen kon ik nog deze foto maken. Als ik één minuut later was geweest had ik niet meer door mijn raam kunnen kijken. Even later kreeg mijn nietsvermoedende buurman nog de volle laag in zijn nek als gevolg van wat ik was begonnen: Sorry Casper :-]
Het enthousiasme voor een sneeuwballengevecht is bij 12jarige meisjes nog net zo groot als bij die van 8. Er zijn echter enkele belangrijke verschillen: meisjes van 12 gooien harder, vaker raak ook en laten zich niet of nauwelijks afbluffen. Kortom een gevecht dat niet te winnen is. Voor een vader rest dan slechts om zich bij de overmacht neer te leggen en achter de gesloten deur te wachten tot de storm is uitgewoed.
Ondertussen kon ik nog deze foto maken. Als ik één minuut later was geweest had ik niet meer door mijn raam kunnen kijken. Even later kreeg mijn nietsvermoedende buurman nog de volle laag in zijn nek als gevolg van wat ik was begonnen: Sorry Casper :-]
Abonneren op:
Posts (Atom)