Stel je eens voor: Je bent een manegepaard en je draait je lessen mee in een rustige omgeving. Ja, je hebt wel steeds verschillende ruiters op je rug en die hebben allemaal hun eigen aardigheden en er lopen ook nog eens een stuk of zeven andere paarden in de bak waar jij je werk moet doen. En die andere paarden lopen ook nog eens in de weg of staan ineens vlak voor je stil. Je hebt het allemaal al eens meegemaakt en daarmee een flegmatieke houding opgebouwd; je hebt je ruiters al aardig gedresseerd en schrikt niet gauw meer ergens van.
Maar zo heel af en toe kan het gebeuren dat je je werk moet doen terwijl er ineens een heleboel mensen staan te kijken en die doen soms dingen waar je een beetje onrustig van wordt.
En tot overmaat van ramp krijg je dan ook nog eens een venijnige en vernietigende opmerking van je eigen instructrice naar je hoofd geslingerd…
2 opmerkingen:
je gaat dat kind toch niet uitlachen
Nee hoor, beste anoniem, ik lachte om die opmerking over die paarden die geen applaus gewend zijn.
Een reactie posten