Graffiti is italiaans en betekent "krasjes". Het wordt uitgesproken met de nadruk op de tweede lettergreep. Leg je de klemtoon op de eerste lettergreep dan heb je het over gravity (zwaartekracht).
Het enkelvoud van graffiti is graffito en dat woord wordt ook gebruikt voor een schildertechniek waarbij twee lagen verf in verschillende kleuren over elkaar worden aangebracht waarna bepaalde delen van de bovenste laag worden weggekrast om zo een bepaalde voorstelling tot stand te brengen. In Midden Europa kom je vaak deze graffito versieringen op gebouwen tegen. Ik herinner me van twee bezoeken aan Praag vooral de ca. 50 cm brede zwarte banen onder de dakranden van de panden. Op de delen die waren weggekrast kwamen vervolgens gele figuren naar voren. Ik ben een week lang met enige regelmaat op zoek geweest naar foto's maar kon ze niet vinden. Wel echter de foto van graffito in grijs en bruin waarop je kunt zien dat je met krassen heel aardige resultaten kan bereiken.
De moderne graffiti wordt gewoonlijk aangebracht met de spuitbus. De foto's in de diavoorstelling hieronder heb ik gemaakt in Nijmegen (uitgezonderd de Belarus tag tegenover. perron 1 op het station in Eindhoven) en foto 2 t/m 5 uit Florence, Italie). Mijn aandacht gaat vooral uit naar de politieke en activistische graffiti en dan zit je goed in Nijmegen waar regelmatig graffiti verschijnt die op papier wordt ontworpen en dan in en mal wordt gesneden. Wanneer je vervolgens de mal tegen de muur houdt en verf spuit is het binnen enkele seconden gepiept. Mijn favorieten? Rob a bank en Meer blauw op straat.
zaterdag, oktober 31, 2009
zondag, oktober 18, 2009
Annunciatie
Bob Dylan heeft een nieuw album uitgebracht: Christmas in the Heart! Hij had zich al ergens in de jaren 70 tot verbijstering van zijn fans bekeerd tot het Christendom dus een kerstplaat kan er ook nog wel bij. De royalties waar hij recht op heeft gaan naar Amerikaanse voedselbanken en dat is in ieder geval positief. Verder is het een leuke plaat: Niet in de zin dat mijn hart openspringt van vreugde maar meer vanwege de lachstuip die me af en toe overviel. Dylan gromt en mompelt en zingt ook behoorlijk vals en dat alles omlijst met zoete vioolklanken. In de kerstliederen op dit album komt Santaclaus regelmatig voorbij maar ook meer religieus getint werk. En zoiets werkt nou eenmaal op de lachspieren.
De Evangelist Lucas beschrijft de aankondiging van Jezus geboorte aan Maria (Annunciatie) als volgt in Luc. 1:26-38
De Evangelist Lucas beschrijft de aankondiging van Jezus geboorte aan Maria (Annunciatie) als volgt in Luc. 1:26-38
- [Toen] zond God de engel Gabriël naar de stad Nazaret in Galilea, naar een meisje dat was uitgehuwelijkt aan een man die Jozef heette, een afstammeling van David. Het meisje heette Maria. Gabriël ging haar huis binnen en zei: 'Gegroet Maria, je bent begenadigd, de Heer is met je.' Ze schrok hevig bij het horen van zijn woorden en vroeg zich af wat die begroeting te betekenen had. Maar de engel zei tegen haar: 'Wees niet bang, Maria, God heeft je zijn gunst geschonken. Luister, je zult zwanger worden en een zoon baren, en je moet hem Jezus noemen. [...] Maria vroeg aan de engel: 'Hoe zal dat gebeuren? Ik heb immers nog nooit gemeenschap met een man gehad.' De engel antwoordde: 'De heilige Geest zal over je komen en de kracht van de Allerhoogste zal je als een schaduw bedekken. Daarom zal het kind dat geboren wordt, heilig worden genoemd en Zoon van God. Luister, ook je familielid Elisabet is zwanger van een zoon, ondanks haar hoge leeftijd. Ze is nu, ook al hield men haar voor onvruchtbaar, in de zesde maand van haar zwangerschap, want voor God is niets onmogelijk.' Maria zei: 'De Heer wil ik dienen: laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd.' Daarna liet de engel haar weer alleen.
- Maria zei: 'Ja doei! Mooi niet! Lazer op viezerik.' Daarna liet de engel haar weer alleen.
Bezoeker
40 jaar CMO
Gisteravond (vrijdag 16/10) vierde het Centrum voor Mondiaal Onderwijs haar 40-jarig bestaan. Het CMO is ooit begonnen als de leermiddelenverzameling van het Studiecentrum voor Vredesvraagstukken en uitgegroeid tot producent van educatief materiaal op het gebied van oorlog en vrede, mensenrechten, eerlijke handel, duurzaamheid etc.
We hadden een bericht ontvangen van Marij dat we om 17.00 u. werden verwacht in Café Faber ( tot 3 jaar terug De Karseboom) aan de Van Broeckhuysenstraat waarna we verder zouden trekken naar een locatie waar het werelddiner zou plaatsvinden.
Op de afgesproken tijd had zich een bont gezelschap aan medewerkers uit heden en verleden verzameld van CMO, Cicam en Onderwijs Wereldwijs. Tijdens het drinken van een heerlijke Paulaner zei ik nog tegen mijn buurman Richard dat het mij gezien de financiële positie van CMO (derde geldstroom instituut), onze positie als wereldverbeteraars en de nabijheid van het pand dat het mij niet zou verbazen wanneer we voor het Werelddiner in de Grote Broek terecht zouden komen en inderdaad, kort daarop vertrokken we naar De Klinker, het restaurant van dit befaamde Nijmeegse kraakpand (inmiddels gelegaliseerd). Daar aangekomen werden we bij de ingang verwelkomd door een heer in blauwe bedoeïnenlook die eenieder verzocht om een kaartje te trekken. Op mijn kaartje stond het woord veel en de man in de kaftan wees mij een plaats aan tafel. Omdat er maar één tafel was nam ik aan dat men door middel van loting een eerlijke tafelschikking wilde bereiken. Ik nam plaats en een meisje kwamn vragen wat ik wilde drinken. Mijn keuze viel op het biologische en bijzonder smakelijke Budels Bier.
Nadat ik een tijdje had gedronken en me onderhouden met tafelgenoten begon me iets op te vallen. Op de stoelen aan de kant zaten zo'n 30 mensen. Ze dronken niet, ze praatten niet met elkaar maar zaten alleen maar verbaasd te kijken naar ons aan tafel die het kennelijk beter getroffen hadden.
Gelukkig nam Marij het woord en vertelde dat het die dag (16 oktober) Wereldvoedseldag was. Nu is het zo dat de wereld weliswaar voldoende voedsel produceert om iedereen te voeden maar dat in concreto 15% van de wereldbevolking bijna al het voedsel heeft en de overige 85% bijna niets en het leek haar en de mensen van de Klinker een leuk idee om daar op deze manier een kwartiertje bij stil te staan.
Tot ieders opluchting opende zij vervolgens een groot gordijn en bleken er voldoende stoelen en tafels klaar te staan voor alle aanwezigen. Er werd een inleiding gehouden waarin eveneens aandacht werd besteed aan het wereldvoedselprobleem en er werd bij verteld dat de hoeveelheden in overeenstemming waren met wat we zouden krijgen als het voedsel eerlijk over alle wereldbewoners verdeeld zou zijn geweest. Het was maar goed dat dat werd verteld anders had niemand er wat van gemerkt. We konden ons te goed doen aan pompoensoep, quinoa met gevulde koolbladeren, groentenspies uit de oven en loempiaatjes. Als nagerecht was er gevulde appel met een sinaasappel-gembersaus. Ronja en Arnaud, de koks van de Klinker hadden kortom een prima visitekaartje afgegeven. Het geheel kon worden weggespoeld met een rode Regent barrique 2007 en/of een witte Riesel 2007, beide bekroonde biologische wijnhoeve de Colonjes uit Groesbeek.
Nogmaals mijn complimenten aan iedereen en in het bijzonder aan Marij
We hadden een bericht ontvangen van Marij dat we om 17.00 u. werden verwacht in Café Faber ( tot 3 jaar terug De Karseboom) aan de Van Broeckhuysenstraat waarna we verder zouden trekken naar een locatie waar het werelddiner zou plaatsvinden.
Op de afgesproken tijd had zich een bont gezelschap aan medewerkers uit heden en verleden verzameld van CMO, Cicam en Onderwijs Wereldwijs. Tijdens het drinken van een heerlijke Paulaner zei ik nog tegen mijn buurman Richard dat het mij gezien de financiële positie van CMO (derde geldstroom instituut), onze positie als wereldverbeteraars en de nabijheid van het pand dat het mij niet zou verbazen wanneer we voor het Werelddiner in de Grote Broek terecht zouden komen en inderdaad, kort daarop vertrokken we naar De Klinker, het restaurant van dit befaamde Nijmeegse kraakpand (inmiddels gelegaliseerd). Daar aangekomen werden we bij de ingang verwelkomd door een heer in blauwe bedoeïnenlook die eenieder verzocht om een kaartje te trekken. Op mijn kaartje stond het woord veel en de man in de kaftan wees mij een plaats aan tafel. Omdat er maar één tafel was nam ik aan dat men door middel van loting een eerlijke tafelschikking wilde bereiken. Ik nam plaats en een meisje kwamn vragen wat ik wilde drinken. Mijn keuze viel op het biologische en bijzonder smakelijke Budels Bier.
Nadat ik een tijdje had gedronken en me onderhouden met tafelgenoten begon me iets op te vallen. Op de stoelen aan de kant zaten zo'n 30 mensen. Ze dronken niet, ze praatten niet met elkaar maar zaten alleen maar verbaasd te kijken naar ons aan tafel die het kennelijk beter getroffen hadden.
Gelukkig nam Marij het woord en vertelde dat het die dag (16 oktober) Wereldvoedseldag was. Nu is het zo dat de wereld weliswaar voldoende voedsel produceert om iedereen te voeden maar dat in concreto 15% van de wereldbevolking bijna al het voedsel heeft en de overige 85% bijna niets en het leek haar en de mensen van de Klinker een leuk idee om daar op deze manier een kwartiertje bij stil te staan.
Tot ieders opluchting opende zij vervolgens een groot gordijn en bleken er voldoende stoelen en tafels klaar te staan voor alle aanwezigen. Er werd een inleiding gehouden waarin eveneens aandacht werd besteed aan het wereldvoedselprobleem en er werd bij verteld dat de hoeveelheden in overeenstemming waren met wat we zouden krijgen als het voedsel eerlijk over alle wereldbewoners verdeeld zou zijn geweest. Het was maar goed dat dat werd verteld anders had niemand er wat van gemerkt. We konden ons te goed doen aan pompoensoep, quinoa met gevulde koolbladeren, groentenspies uit de oven en loempiaatjes. Als nagerecht was er gevulde appel met een sinaasappel-gembersaus. Ronja en Arnaud, de koks van de Klinker hadden kortom een prima visitekaartje afgegeven. Het geheel kon worden weggespoeld met een rode Regent barrique 2007 en/of een witte Riesel 2007, beide bekroonde biologische wijnhoeve de Colonjes uit Groesbeek.
Nogmaals mijn complimenten aan iedereen en in het bijzonder aan Marij
zaterdag, oktober 17, 2009
Speeltoestel (2)
Enkele weken terug heb ik aandacht besteed aan het nieuwe speeltoestel dat zou verrijzen op onze hof. Verschillende bewoners waren om het voorzichtig uit te drukken niet erg blij met het enorme gevaarte dat op zo'n 5 à 6 m. afstand van de voorgevels zou komen te staan. De afgelopen weken hebben we nog kunnen genieten van een goeddeels leeg plantsoen (zie foto boven) maar inmiddels is het nieuwe speeltoestel geplaatst:
De omvang van het ding is uiteindelijk een stuk kleiner geworden dan aanvankelijk voorgespiegeld was. En ook is het een stukje lager geworden. Volgens de ambtenaren van de gemeente om redenen van de veiligheid maar volgens mij omdat voor bouwwerken met een hoogte lager dan 3 m geen bouwvergunning vereist is en dus ook geen onafhankelijke en formele beoordeling van bezwaren kan plaatsvinden.
Wat wel de goedkeuring van de omwonenden kan wegdragen is de ingenieuze extra glijbaan voor de kleintjes waardoor gegil en gekrijs slechts zeer incidenteel te verwachten is..
vrijdag, oktober 16, 2009
Krokodil
Opbouwmissie
Er is de afgelopen jaren veel discussie geweest over de aanwezigheid van Nederlandse troepen in Afghanistan. Volgens de een bestaat een opbouwmissie uit de aanleg van wegen en het bouwen van schooltjes maar komen we daar niet aan toe omdat we in een vechtmissie verzeild zijn geraakt.
Volgens anderen (zoals ik) draait een opbouwmissie om het bouwen aan een veilige burgerlijke samenleving waar onderwijzers les kunnen geven aan jongens en meisjes zonder bang te hoeven zijn een mes over hun keel gehaald te krijgen.
De werkelijkheid overtreft echter mijn stoutste dromen: Alle inspanningen van de internationale gemeenschap zijn er helemaal op gericht om de plek waar ik woon na te bouwen in dat uitgestrekte land!
Sudoku
Abonneren op:
Posts (Atom)