woensdag, september 15, 2010

Bisschop in Roermond

Vandaag kwam oud-bisschop Gijsen negatief in het nieuws. Wanneer je klikt op de afbeelding ga je naar het artikel in de Gelderlander van vandaag.
Niet de eerste keer overigens want ik herinner me een gedicht naar aanleiding van een eerdere sexuele escapade:

Er was eens een bisschop in Roermond
die piemeltjenaakt voor een hoer stond

maar zijn mijter en staf
gaf hij niet af
want die hoer vond dat dat zo stoer stond

dinsdag, september 14, 2010

Reactie

Zo heel af en toe reageer ik op een artikel in de Telegraaf. Gisteren stond er een artikel geplaatst en dat schreeuwde om een reactie.
Hoewel ik redelijk vriendelijk was voor GW en alle begrip toonde voor zijn inzet om een beetje rust te bewaren in zijn organisatie liep ik niet over van enthousiasme over het intellectuele vermogen in de lagere regionen van de partij en schold ik ook de publieke omroep de huid niet vol. Alle reden dus om even een screenshotje te maken van mijn reactie.
Enkele uren later kreeg ik een berichtje van de krant. En wat denk je…?

zondag, september 12, 2010

'nen echten Hendriks

Gisteren was ik op een verjaardag en keek samen met Bronke's oma José naar de vakantiefoto's die Roos had gemaakt. Op een van die foto's stond Bronke wat mij de opmerking "'t is toch 'nen echten Hendriks" ontlokte waarna ik beloofde een foto te mailen waarop je kunt zien wat die uitdrukking betekent. Hier de bewuste foto uit 1917 (klik om te vergroten)
De beide dames op de foto heten overigens geen Hendriks maar Althuizen. Rechts mijn oma Petronella Althuizen. Zij werd geboren op 29 november 1884 en is op deze foto dus 33 jaar oud en beschikt reeds over het indrukwekkende aantal van zes kinderen. Later zouden er nog vijf kinderen volgen. Bij de opvoeding en verzorging van deze schare werd zij regelmatig bijgestaan door haar jongste zus Helena (tante Leentje). Toen Petronella dan ook op 8 juni 1935 op 51 jarige leeftijd overleed nam Helena bijna als vanzelfsprekend de moederrol op zich in het gezin Hendriks.
Toen de kinderen Hendriks allemaal waren uitgevlogen ging Helena aan de slag als huishoudster op de pastorie van de OL Vrouwekerk in Helmond (iemand met zo'n functie zou tegenwoordig manager interne zaken / civiele dienst heten). De contacten tussen tante Leentje mijn moeder bleven dermate innig dat tante leentje voor mij eigenlijk een soort oma rol heeft vervuld.

Links op de foto de toen 5 jarige Maria Hendriks, mijn moeder en dus de oma van Bronke. Ter illustratie van het begrip 'nen echten Hendriks hiernaast een foto van Bronke als 5 jarige.

De jongen met de step is Harrie Hendriks die later een Végéwinkeltje zou draaien in de Helmondse Molenstraat.Hij bezorgde de boodschappen met zijn Opel stationcar gewoon aan huis zonder dat er internet aan te pas kwam. Oudere Helmonders zullen hem misschien herinneren maar zijn zaak werd pas legendarisch toen deze na de dood van ome Harrie aan de andere kant va de straat op de Broekwal werd voortgezet door zijn weduwe Anneke van Duinhoven bij wie je gewoon terecht kon wanneer op een verjaardagsfeest rond 12 uur 's nachts het bier op was: Efkes noar Anneke en 't kwam in orde!

De jongen rechts op de foto is Klaas Hendriks oftewel Heeroom (zie ook DeurneWiki). Hij is het priesterambt binnengestapt en als Missionaris van het Heilig Hart naar de Fillipijnen vertrokken waar hij later benoemd zou worden tot Religieus Overste. Mijn moeder moet een sterke band met Klaas hebben gehad want in januari 1950 zou hij aan haar verschenen zijn waarop daags daarna mijn moeder aan haar zussen vertelde dat ze zeker wist dat Klaas dood was. Enkele dagen later kregen ze bericht dat de veerboot met Klaas daarop was omgeslagen en dat er geen overlevenden waren …

zaterdag, september 04, 2010

Een oude bekende

Wat zou het handig zijn als we niet op een partij maar op personen konden stemmen. Beslissingen zouden dan genomen kunnen worden door middel van een gewogen stemming waarbij elke stem mee zou tellen voor het percentage dat de betreffende politicus behaald heeft bij de laatste verkiezingen.
Nu moet iedere Leider een partij achter zich hebben met leden en inspraak en afwijkende meningen. Met name Geert W. is daar slachtoffer van. Nu is slachtofferschap enigszins een levensvervulling voor hem maar in dit geval is het echt waar. Geert W. moet helemaal eigenhandig een partij-organisatie opbouwen want anderen zoals fractiegenoten, medewerkers en aanhangers zijn niet te vertrouwen. Een partij die er extreme standpunten op na houdt heeft natuurlijk een sterke aantrekkingskracht op randfiguren en freaks en dan glipt er wel eens eentje doorheen.
Over zo eentje die er doorheen geglipt is staat vandaag een artikel te lezen in het AD wiens vrouw in België parlementslid is voor het Vlaams Belang. Maar waar kennen we deze Germaanse zwaargeschapen belhamel toch van? Ging hij in zijn jonge jaren niet door het leven onder de naam Tedje van Es?

donderdag, september 02, 2010

Politieke actualiteit


De Nederlandse politiek zou zich in een zware crisis bevinden…

… maar gelukkig gaat volgens de Telegraaf van vandaag alles weer helemaal goed komen: