Alweer paarden?

Op zondag 6 januari konden we op de manege in Gassel kijken naar de demo van het Akasha Dreamteam 16 met de nieuwe kür voor het NK Carrousel D-poule. In deze demo wordt nog geen galop gereden maar er zijn nog wel enkele maanden om dat erin te slijpen. Bij de aanvangsopstelling zit Bronke op het tweede witte paard van links in de rij die het dichtst bij de camera is,

Moos

Het friese paard Mariska opent zelf deuren om op zoek te gaan naar voedsel. Leuk filmpje maar: dan ken je Moos nog niet, en die is nog leuker!

Moos stond enkele jaren terug bij St Frans. Haflinger en dus breed en dan heb je een flink zadel nodig. Kinderen tot zo'n 12 jaar moeten beide handen gebruiken om zo'n zadel te hanteren.

Bij St. Frans hadden de boxen naast de deur een grote opening, een raam waar een paard het hoofd door kan steken om te kijken wat er elders gebeurt. Wanneer je de deur opent schuift deze voor het raam.
Wanneer de etensbak - die zich onder het raam bevindt - gevuld is met biks (paardenbrokjes) en op de vloer ligt ook nog vers hooi, dan heeft een paard niet altijd zin om te rijden. Op een dag dat ze net aan haar brokken wil beginnen ziet Moos een meisje aan komen lopen met een groot zadel in haar handen. Moos vertrouwt het niet en besluit het eventjes aan te kijken. Het meisje stopt bij de box van Moos, legt het zadel op de grond en opent de schuifdeur. Het meisje draait zich om en pakt het zadel weer op. Terwijl ze dat doet wringt Moos haar neus tussen de deur en de rand van haar raam en weet de schuifdeur met een klap weer te sluiten. Het meisje draait zich om, legt het zadel neer en schuift de deur weer opzij. Terwijl ze het zadel weer pakt sluit Moos de deur weer. Dit herhaalt zich nog een derde keer en dan besluit het meisje een ander te vragen om voor haar de deur open te doen zodat ze meteen naar binnen kan. Dit lukt en tijdens het zadelen eet Moos rustig haar brokken op om vervolgens braaf een uurtje in de bak rond te stappen en te draven. Helaas is het gebeuren niet op film vastgelegd maar Moos werd sindsdien met nog meer respect behandeld dan gewoonlijk.

Beatrix

Vanaf de kleuterschool trok ik op met Jos Bots en zojuist heb ik op Facebook een verhaal geplaatst over een van mijn belevenissen met Jos en dat wil ik de lezers van mijn blog niet onthouden. Jos was een echte muziekliefhebber die later in verschillende bands zou spelen. Zo bouwde hij ook zelf zijn geluigsboxen. Op de foto hiernaast zie je mij met zijn eerste box. Een paar jaar later zou hij er nog eentje bouwen: een heuse zuil met 2 speakers van 30 cm, het geheel bekleed met geel doek. Helaas heeft Jos de foto (als die al bestaat) nog niet gevonden maar het verhaal dat bij die speakerzuil hoort is veel te leuk om te laten liggen.

Op 6 juni 1972 bracht de toenmalige prinses Beatrix een werkbezoek aan Helmond om zich op de hoogte te stellen van de stand van zaken bij de stadsvernieuwing. De route naar het kasteel raadhuis voerde door de Molenstraat waar toen op nr 116 de frituur van Piet Bots was gevestigd. Zijn zoon Jos en ik bevonden ons in de kamer van Jos boven de frietzaak. Wij wisten dat Beatrix langs zou rijden en toen we zagen dat zich op de stoepranden al verscheidene mensen verzamelden kwamen ook wij in actie. We sloten de geluidsbox aan op de versterker, tilden de kast in de vensterbank en gingen achter de microfoon staan. Even later gleed er een statige, grote, donkere auto door de straat en net op het moment dat iedereen aanstalten maakte om naar de auto te gaan zwaaien hoorden ze onze stemmen: “Republiek! Republiek!” Sommige mensen keken geërgerd omhoog. Anderen deden alsof ze niets hadden gehoord en één meneer liep richting ingang van de frietzaak; het waarom daarvan zou snel duidelijk worden. Een seconde of 10 later hoorden we beneden een deur slaan en kwam Piet Bots de trap opgestormd. Tijdens het naar boven lopen vertelde hij een verhaal dat we door het gestamp op de trap niet goed konden verstaan. Het eerste woord van het verhaal werd uitgesproken in het korte moment tussen het openen van de deur en de eerste tree van de trap en dat woord liet aan duidelijkheid over het humeur van Piet niets te wensen over: “Godnondedju !!” In al die jaren daarna heb ik dat woord nooit meer zo mooi, zo gemeend en zo overtuigend horen uitspreken als op dat moment.

Of Beatrix nog wat van onze actie heeft meegekregen weet ik niet maar aangekomen op het kasteel raadhuis leek het er een beetje op alsof ze het helemaal had gehad met Helmond en zijn inwoners toen de majesteit in spé burgemeester Geukers toevoegde: "Zou u niet veel beter een bulldozer kunnen nemen en de hele zaak radicaal opruimen?"

Het verhaal over de bulldozer lees je hier

Oud en Nieuw

Het was een hartstikke leuk Oud & Nieuwfeest bij ons op de hof.
Helaas stond mijn camera om een of andere reden ingesteld op 50 iso dus de beelden zijn niet 100% maar nog wel voldoende om een beetje van de sfeer mee te krijgen.

Top50

Het eind van het jaar was een mooie tijd om terug te blikken. Radio en TV hadden de Top2000 met de onvermijdelijke Eagles en Queen en ik heb vorige week mijn eigen Top50 in elkaar gezet en die is gegarandeerd 100% Queen- en Eaglesvrij!
Enkele opmerkingen:

• We tellen niet af naar de absolute nummer 1 maar volgen een traject door de tijd van 1966 tot 2012
• Het is een selectie uit de tracks in mijn iTunesfolder die van mij 5 sterren hebben gekregen. Daarvan vielen er 75 direct af en behoren er zo'n 25 tot mijn all time favorites en de rest is ergens te vinden tussen 26 tot 75. - Selectiecriteria waren afwisseling, balans en de waan van mijn dag.
• Voor degenen die zich afvragen waar dat ene nummer over gaat: IJshockey!