Heistraat

Op 9 januari jl. verscheen op Sjefstek een post over de Binnenstad-Oost in Helmond; daarbij noemde ik de Heistraat een traditionele grote winkelstraat die wat in het slop is geraakt. Toen ik enkele dagen geleden via Google Maps door de Heistraat ging kwamen er zoveel leuke herinneringen boven dat het mij een goed idee leek om de lezers van Sjefstek een "ritje" door die straat aan te bieden via een diavoorstelling onderaan. De voorstelling biedt een goed beeld van de bouwactiviteiten die de Heistraat en de Binnenstad-Oost opnieuw op de kaart moeten zetten als een aantrekkelijke woon- en winkelomgeving.

De rit begint op het Binderseind en eindigt bij de Sint Jozefkerk op het Tolpostplein. Ik kan me niet herinneren ooit in de Sint Jozefkerk  te zijn geweest en dat heeft natuurlijk een plausibele reden: Ik ben opgegroeid in de Vossenstraat en de gezamenlijke pastoors in het dekenaat Helmond hebben in een grid verleden besloten een dikke streep te trekken in het midden van de straat: de even nummers behoorden tot de Sint Jozefparochie en de kinderen gingen naar de Sint Jozefschool. De oneven nummers behoorden tot de Lambertusparochie en de kinderen gingen naar de H. Nicolaas parochieschool van de broeders van Maastricht of zoals ik naar de Canisiusschool, de stadsschool van dezelfde congregatie.

De Heistraat was vroeger niet overal zo stijlvol en voornaam zoals je op deze foto kunt zien:

Op de foto uit 1959 kijken we richting Binderseind en zien een rijtje arbeidershuisjes in de Heistraat. De huisjes zijn enkele jaren terug gesloopt en vervangen door wat riantere woningen. Nadat we in de diaserie de Sultan zijn gepasseerd kun je aan de linkerkant nog net enkele van de nieuwere huizenrij zien liggen.

Al vrij snel daarna zie je aan de linkerkant een opvallend winkelpand met grote gele banen aan de gevel. Hier zit muziekhandel Arie Willems. De winkel beschikte zowel over een uitgebreide collectie muziekinstrumenten als over een platenafdeling. Toen ik een jaar of 11 was kocht ik daar voor ƒ 11.90 mijn eerste langspeelplaat: Tracking the Hits van The Animals. Tegenwoordig heb ik dit album digitaal en speel nog regelmatig nummers daarvan af in iTunes. In die tijd speelde ik de plaat op de Phillitina Jeugdgrammofoon waarmee ik met behulp van 4 stuks 1,5 V. batterijen 
de muziek uit één klein speakertje tot me liet komen. Er was verder ook geen gedoe met een diamantnaald of zo want de Phillitina was voorzien van een klein hardstalen beiteltje. Kprtom: de geluidskwaliteit was niet om over naar huis te schrijven. Links een foto van het monomormeltje:

In een winkel in dezelfde rij had ik ook eens een gedenkwaardige Sinterklaaservaring. Mijn vader had gelezen dat de kindervriend in de winkel aanwezig zou zijn en besloot er met mij naar toe te gaan. Na even te hebben gewacht in de winkel mocht ik bij de sint op de knie, had een gesprekje en werd weer heengezonden met een zakje snoep. Op het moment dat wij de winkel uitkwamen kwam er een paard voorbij. De ruiter had een lange witte baard, droeg een rode tabberd over een witte superplie en had een rode mijter op zijn hoofd. Eerlijk gezegd was ik enigszins in verwarring maar mijn vader vertelde me dat er zo veel kinderen waren dat Sinterklaas onmogelijk overal tegelijk kon zijn en daarom hulpsinterklazen tot zijn beschikking had. Gerustgesteld vervolgden we onze weg naar huis. Verderop in de Heistraat (in de diaserie op het punt na de wegopbreking bij het café met al die kleine ruitjes) sloegen we rechtsaf de Wolfstraat in om daarna de derde straat links te nemen, de Vossenstraat. Zie de foto.

Daar aangekomen zagen we (net voorbij de rode auto rechts) drie stomdronken mannen. Twee van hen waren zwart en droegen felgekleurde pofbroeken en kleurige mutsen met een veer. Nummer drie had een lange witte baard en droeg een rode tabberd en een rode mijter; hij maakte een innig dansje met een van zijn Pieten. "Hou eens op!" riep de andere Piet "Die kleine jongen staat te kijken". Een minuut later waren we thuis en mijn vader realiseerde zich dat hij niet meer met het verhaal over hulpsinterklazen kon komen aanzetten en vertelde me hoe de vork werkelijk in de steel zat met het Sinterklaasfeest.

In de diaserie slaan we niet rechtsaf de Wolfstraat in maar vervolgen we onze rit door de Heistraat. Onderweg kun je zien dat er aan de linkerkant al flink wat gebouwd is of wordt. Aan de rechterkant zie je verschillende open plekken: het plan Vossenberg. In dit plan wordt er op grote schaal aan stadsvernieuwing gedaan in de Binnenstad-Oost waarbij hele straten met kleine huizen worden gesloopt en vervangen door aantrekkelijke nieuwbouw. Wanneer we op ht eind van de diaserie zijn aangekomen wenden we de blik naar rechts om langs de Pastoor van Leeuwenstraat het plan Vossenberg in de praktijk te zien. Links van de straat nieuwbouw en rechts een kale vlakte waar de nieuwbouw moet verrijzen. Het enige gebouw wat nog overeind staat is het oude badhuis waar in mijn jeugd flink gebruik van werd gemaakt. Zelf ging ik op zaterdag altijd in de teil in de keuken maar de kinderen Fijt (onze buren links op nummer 9) waren er volgens mij elke week wel te vinden.
De huizen in de Vossenstraat blijven (voorlopig???) staan en dat stemt me wel tevreden.