Renners gebruiken allerlei middelen (naast training en rust) om hun prestatie te verhogen, maar dat mag niet: een renner die betrapt wordt moet rekening houden met twee jaar schorsing en wanneer er teveel renners worden betrapt laait de discussie op of een dergelijk evenement wel moet worden uitgezonden op tv.
De organisatie maakt de wedstrijd spectaculair door een selectief parcours uit te zetten met zware beklimmingen en uitdagende afdalingen. Er hoeft maar een beetje zand in de bocht te liggen of het achterwiel glijdt weg met vaak ernstige en soms fatale gevolgen. Dat mag wel. In de afdaling van de Col de Portet d'Aspet (Pyreneeën) liggen grote kubusvormige rotsblokken in de bocht om te verhinderen dat een camper met toeristen in het ravijn rijdt. In 1995 kwam Fabio Casartelli daar ten val, raakte met zijn hoofd zo'n rotsblok en overleed. Toch werd de Tour de France niet voor 2 jaar van de wedstrijdkalender genomen en ook was er geen omroep die overwoog om de wedstrijd links te laten liggen.Wat mij echter betreft mag een organisatie die willens en wetens een gevaarlijke parcours uitzet, dan wel maatregelen nalaat die het gevaar beperken gerust bestraft worden met het schrappen van de koers voor - om te beginnen - twee seizoenen wanneer het dusdanig misgaat dat een renner daardoor zijn carrière moet beëindigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten