De Nijmeegse Fietskelderaffaire

Enkele dagen geleden werd Nijmegen opgeschrikt door wat inmiddels de Fietskelderaffaire van Paul Depla (zie foto) wordt genoemd. Wat is er aan de hand? PvdA wethouder Paul Depla zou zich enige tijd geleden in de fietsenkelder van het Nijmeegse gemeentehuis oraal hebben laten bevredigen door een vrouwelijk lid van de VVD gemeenteraadsfractie in Nijmegen. Nu is de VVD-fractie in Nijmegen niet zo heel erg groot: om precies te zijn 4 leden waarvan één vrouw: Jolanda van Veluw. De zaak werd aan het licht gebracht door de website GeenStijl en ook nog flink uitgemolken door de eigenaar van GeenStijl, dagblad De Telegraaf die overigens steeds minder een journalistiek produkt schijnt te willen zijn en steeds meer een politiek pamflet (maar dit even terzijde).
Paul Depla spreekt nog steeds over geruchten en de betrokkenheid van Jolanda van Veluw is ook nog niet overtuigend bevestigd. Burgemeester de Graaf heeft een onderzoek ingesteld en als ik burgemeester was zou ik ook graag het volgende willen weten:

1. Is het waar en
2. Heeft het politieke consequenties?

De uitslag van het onderzoek werd niet door de burgemeester gezegd dat het gerucht op onwaarheid zou berusten maar afgedaan met de mededeling dat er zich geen strafrechtelijke feiten zouden hebben voorgedaan wat voor mij hetzelfde is als ruiterlijk erkennen dat het zich allemaal heeft afgespeeld conform de berichtgeving in de kranten dus inclusief alle saillante details.

Heeft deze affaire nu politieke consequenties? Als het aan de wethouder ligt niet, want zo stelde hij in De Gelderlander van zaterdag 24 november: verbijsterd te zijn dat andere officiële media deze berichten klakkeloos overnemen als zijnde feiten. De wethouder vindt dat hij politiek niet in opspraak is. "Ik kan gewoon functioneren als bestuurder. Als politicus heb ik ook geen strafbare feiten gepleegd. Het gaat om een privézaak."
Ook de Nijmeegse politiek lijkt die mening te zijn toegedaan: De meeste fracties vinden niet dat Depla's positie onhoudbaar is geworden. Bijna alle partijen betitelen de verhalen over het vermeende slippertje in de fietskelder van het stadhuis als 'geruchten', 'een privé-zaak' of 'niet relevant'.
Alleen de Nijmeegse Stadspartij denkt daar anders over getuige de opmerkingen van Bea van Zijll-De Jong van de Stadspartij (een zetel): "Depla is aangeschoten wild. Hij moet opstappen." We zullen het debat van komende woensdag in de gemeenteraad moeten afwachten om er achter te komen hoe de hazen lopen.

Atletiekbaan
Zelf ben ik van mening dat hier inderdaad van een privézaak van twee volwassen mensen sprake is. Het feit dat deze mensen vooraanstaande posities bekleden in de plaatselijke samenleving doet daaraan niet af. Van politieke gevolgen kan dan ook geen sprake zijn. Dat zou anders hebben gelegen wanneer wethouder Depla in zijn functie verantwoordelijk zou zijn voor sportaccommodaties en wanneer onder zijn verantwoordelijkheid juist zou zijn besloten om een majeure investering te doen in de plaatselijke atletiekaccomodatie wat weer gevolgd zou worden door het feit dat hij in de fietsenkelder niet door een VVD politica oraal bevredigd zou worden maar door een bestuurslid van de plaatselijke atletiekvereniging. En laten dat nou precies de posities zijn die door de hoofdrolspelers in dit volkstoneel worden ingenomen:
Depla is verantwoordelijk voor het ruimtelijk beleid inclusief sportaccommodaties; de gemeente Nijmegen investeert fors in de atletiekbaan (Paul Depla was zo vriendelijk om dat in eigen persoon tijdens de nieuwjaarsreceptie van AV Nijmegen te komen vertellen). De voorzitter van AV Nijmegen tot slot was Jolanda van Veluw die eind augustus de voorzittershamer overdroeg en benoemd werd tot erelid van de atletiekclub AV Nijmegen.
Ik kan me nauwelijks voorstellen dat Paul Depla een affaire in het fietsenhok als voorwaarde zou hebben gesteld voor de positieve beslissing over de atletiekbaan maar ik speel toch met de gedachte dat de orale activiteiten van mevrouw van Veluw als een vorm van erkentelijkheid voor die beslissing kunnen worden gezien. Daarmee is er in mijn optiek niet zo zeer sprake van een "slippertje" maar meer van een relatiegeschenk. In de meeste organisaties is het zo dat de mensen die het gezicht naar buiten van die organisatie vormen altijd de geschenken krijgen en al die anonieme medewerkers met lege handen achterblijven. Vandaar dat veel organisaties jaarlijks een kersttombola houden waarbij de relatiegeschenken worden verloot onder de medewerkers. Als Paul Depla had onderkend dat de actie van Jolanda van Veluw meer te maken had met hetgeen gebruikelijk is in het zakelijk verkeer en minder met persoonlijke affectie had hij er verstandig aan gedaan om in de fietskelder de orale bevrediging te weigeren en genoegen te nemen met een tegoedbon of iets dergelijks zodat tijdens de kerstbijeenkomst ten stadhuize een gelukkige ambtenaar zich samen met mevr. van Veluw een aantal minuten achter een gordijn zou mogen afzonderen.

Gedragscode
Nu heeft de gemeente Nijmegen in 2004 een gedragscode voor Burgemeester en Wethouders opgesteld hoe om te gaan met relatiegeschenken en die houdt in dat relatiegeschenken die zij ontvangen en die meer dan 25 euro waard zijn eigendom worden van de gemeente. Zonder van Veluw als prostituee te willen neerzetten kunnen we toch wel zeggen dat orale bevrediging een dienst is die een bepaalde waarde (minstens € 25,-) vertegenwoordigd in het economische verkeer. Het had Paul Depla dan ook gesierd om het aanbod van van Veluw te melden en de tegoedbon te overhandigen aan de beheerder van de ingekomen relatiegeschenken; op 7 november 2006 was dat blijkbaar de heer Maarten Post die je rechtstreeks kunt bellen op 024 - 329 2935.

In de gemeente Nijmegen worden echter geen ambtenaren gelukkig gemaakt met relatiegeschenken. Wanneer de opslagruimten vol liggen wordt dat blijkens een brief van B&W van 7 november 2006 (op deze pagina te downloaden onder resultaat nr. 2, de gedragscode staat onder resultaat nr. 4) als volgt opgelost:
- Historisch en/of cultuurhistorisch waardevolle objecten worden toegevoegd aan de kunstcollectie van de gemeente of opgeslagen (waar mogelijk in het gemeentearchief).
- Daarvoor geselecteerde objecten worden op 19 december tijdens de afscheidsreceptie van de burgemeester geveild. De opbrengst gaat naar een goed doel, te weten het Hospice Bethlehem.
- Objecten die geen esthetische, historisch emotionele waarde hebben, worden opgeruimd.

De brief eindigt met het prachtige zinnetje: Wij realiseren ons dat sommige geschenken emotionele waarde hebben, waardoor veilen ongepast kan zijn. Daar zal bij de selectie rekening mee gehouden worden.
Het lijkt wel alsof de opsteller al enigszins rekening hield met de reputatie van Paul Depla op amoureus gebied.