Het afgelopen jaar overleden 2 gezichtsbepalende Telegraafjournalisten: Eerst werd afscheid genomen van politiek commentator Kees Lunshof en een maand later van oud-hoofdredacteur mr. Johan Olde Kalter. Onder hun leiding wijzigde de Telegraaf de koers van sensatieblaadje naar een journalistiek medium dat in brede kringen serieus werd genomen.
De laatste tijd zwaait de slinger weer de andere kant op en wordt de Telegraaf meer en meer een politiek pamflet en spreekbuis voor iemand als Wilders. De Telegraaf had altijd al een voorliefde voor misdaad maar tegenwoordig wordt bijna uitsluitend aandacht besteed aan misdaad door allochtonen. Daarnaast geeft de Telegraaf gelegenheid aan haar lezers om te reageren en dan gaat het voornamelijk om de islam en om de PvdA want daar schijnt de Telegraaflezer van te smullen (Partij van de Allochtoon, Wouter Boslim).
Een tijd terug las ik in een reactie van een lezer dat iemand maar moest worden neergeknald. Ik herinnerde me toen de affaire met de Reisbureau Rita posters in Nijmegen waar in de reacties te lezen was dat er maar een molotovcocktail naar binnen moest worden gegooid bij de fractievoorzitter van Groen Links in Nijmegen. Nu woont deze fractievoorzitter vlakbij de moeder van mijn dochter hetgeen voor mij reden was om de Telegraaf te schrijven dat ik hen verantwoordelijk zou hebben gehouden wanneer mijn dochter iets zou zijn overkomen door een brandbom en dat ik zeker verhaal zou zijn komen halen op de redactie van de krant. Mijn reactie werd niet geplaatst maar een week later bleek er ineens de mogelijkheid te bestaan om te klagen over reacties die te ver gaan.
Vandaag las ik in de krant een bericht over het grote aandeel van allochtone kinderen bij verdrinkingsgevallen hetgeen voor de wat kanslozere Telegraaflezers aanleiding is om onder hun donkerbruine dekbedjes uit te kruipen en hun af en toe behoorlijk ranzige bijdragen te leveren aan de Krant van Wakker Nederland. Kijk zelf maar:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten