Goede voornemens

Tsja, ik ben er even uit geweest met een flinke slokdarmvernauwing (stenose) waardoor ik nauwelijks nog voedsel binnen kreeg en dus flink afviel. Nadat de slokdarm binnen enkele endoscopische sessies is opgerekt heb ik mijn oude gewicht (iets meer zelfs) weer bereikt en zit ik weer lekker in mijn vel. Een mooie gelegenheid om weer regelmatig aan mijn blog te schaven. Ik hoop tenminste dat mijn blog door publicatie van dit bericht weer volledig terugkeert; we merken het wel.
Ondertussen voor alle lezers een heel goed 2007 toegewenst!

AAAAH Zieliiiiig!

Gezien in AD-online: Wie niet horen wil…

Verhuizen

Een universiteit is een grote organisatie en de Faculteit Managementwetenschappen van de RU is een grote faculteit die weer uit verschilende onderdelen bestaat: studierichtingen, ondersteunende diensten, onderzoekseenheden etc. Nu eens groeit het ene onderdeel en krimpt het andere, dan weer is de situatie precies omgekeerd. Omdat men al die onderdelen geclusterd bij elkaar wil houden moet er soms met ruimte worden geschoven waarbij een full-time verhuiscoördinator dan ook beslist geen luxe is.
Ook het Centrum voor Mondiaal Onderwijs (sinds mensenheugenis geclusterd met het Centrum voor Internationaal Conflict - Analyse en Management - Cicam - voorheen het Studiecentrum voor Vredesvraagstukken) wist deze keer de verhuizingsdans niet te ontspringen. Na een tweetal jaren terug verhuisd te zijn van de eerste verdieping van de Thomas van Aquinostraat 1 naar de begane grond van TvA 5 zitten we sinds de zomervakantie op de tweede verdieping van TvA 3. Nadat ik mijn 3 verhuisdozen had uitgepakt (ik heb voor de vakantie heel goed gebruik gemaakt van de oudpapiercontainer) heb ik deze foto genomen.
Links mijn collega Wanja en rechts mijn bureau met de verantwoording van mijn Afrikaproject voor subsidieverstrekker NCDO. Aan de bovenkant van de foto het houten schrootjesplafond; ten tijde van de bouw van de TvA in de 80er jaren erg populair maar tegenwoordig doorgaand voor brandgevaarlijk en dat schreeuwt om daadkracht!
In weerwil van het feit dat het zelden voorkomt dat er 200 dronken pubers feestvieren op onze werkplek krijgen we in de zomer van 2007 een nieuw vuurvast plafond waarbij Cicam en CMO tijdelijk mogen verkassen naar het Erasmusgebouw. Ik verheug me er nu al op!

Waarom ik thuis een Mac heb

Als ik 's ochtends bij het CMO mijn grijze Windhoos doos aanzet ben ik er aan gewend dat hij na een vijftal seconden de geest geeft. Soms gebeurt dat nog een tweede keer maar bij de derde keer lukt het me wel om Windhoos XP op te starten. Eind goed al goed zou je zeggen; niet dus! Er moet namelijk ook nog worden ingelogd en dan gebeurt er iets wat Windhoos herkent als een fout. Welke fout? Nou, gewoon, de uitzondering onbekende uitzondering:
Gauw even op OK klikken dan maar. Oh nee! Nu geeft Exploder er de brui aan! Exploder? Maar ik heb toch Firefox als browser? Nee niet Internet Exploder maar Exploder dat door Mac-afficionados Finder wordt genoemd.
Uiteindelijk krijg ik alles toch nog aan de praat en kan ik gaan onderzoeken wat er precies fout ging en wat blijkt? Windhoos had gelijk: een onbekende uitzondering!

Bolsterconcert

Op zondag 27 augustus j.l. werd in de Bolster, de ontmoetingsruimte van CWP Kastanjehof een concert gegeven door Anna Wiersum en haar leerlingen Saskia Peters, Esther Scholtes, Jacoline Zilverschoon, allen op viool. Zij werden aan de piano begeleid door Marieke Beysens en Anne, de moeder van Saskia.
De ca. 40 toeschouwerrs konden genieten van werken van onder meer Telemann, Jardany, Lachner, Basewisc en Dvorak. Ook werd werk gespeeld van Christian Bach, Szokolay en Martinu maar dat is niet in het filmverslag te zien.
Verantwoordelijk voor de organisatie binnen de Kastanjehof was mijn buurman Gustav.
Voor wie er niet bij was en voor wie het nog eens terug wil zien hieronder een ruim vier minuten durende filmimpressie.

Zoals gewoonlijk is er ook de mogelijkheid om de film full screen te bekijken. Ga daarvoor via de button al mijn films in de rechterkolom naar de Video.Google pagina

Neko Case

Zelfs de nieuws- en actualiteitenzender Radio 1 kan niet zonder muziek en zo loop je de kans dat je terwijl je de krant zit te lezen wordt getroffen door een stem waarvan je denkt: "Daar wil ik meer van horen". Zoiets was het geval met het nummer 'Hold on, hold on' van Neko Case, een amerikaanse singer/songwriter uit wat wel genoemd wordt de alternatieve country & western scene. Een live versie van het genoemde nummer kun je hieronder bekijken.

Wie meer wil horen van Neko Case kan de albums The Virginian (1997) en Blacklisted (2002) downloaden van de RegnYouth Archives website. Ik heb niet gecontroleerd of de links - die overigens redelijk recent zijn - het nog wel doen. Hou er in ieder geval rekening mee dat je op Regnyouth eerst een tekstbestand download met daarin een nieuwe link met opnieuw een tekstbestand. Hierin is dan uiteindelijk de definitieve downloadlink te vinden.
Het nieuwste album van Neko Case - met o.m. Hold on, hold on - is te vinden op de Spaanse website Elpesodelavida. Downloaden gaat daar wat sneller: Descarga directa, nietwaar?
Veel luisterplezier.

Rosenstolz Update

Op 12 juli jl is er op internet weer een link verschenen via welke je het album "Das Grosse Leben" van Rosenstolz kunt downloaden. Ik ben nog steeds van mening dat dit het beste album is dat tot nog toe in 2006 verschenen is. Interesse? Klik hier!

Single

Naast Sigmund, de dagelijkse strip over de cynische en vileine psychiater in de Volkskrant maakt Peter de Wit (samen met Hanco Kolk) ook een - even hilarische - strip voor het AD. In deze strip volgen we de lotgevallen van een aantal vriendinnen; allen single en allen werkzaam in de zorgsector. Een combinatie die garant staat voor de nodige absurde humor. Vandaag in het AD de inderdaad absurde combinatie vrouw en beertender (klik op de strip voor een grotere weergave)
Zelf vind ik de combinatie man en beertender al behoorlijk absurd. Echte mannen immers zitten in hun schaars gemeubileerde huiskamer op een kratje Bavaria en trekken met enige regelmaat een nieuw flesje van tussen hun benen tevoorschijn!

Muizenissen

Tijdens het bijeen harken van afgevallen appeltjes onder de boom in mijn achtertuin vonden mijn dochter en haar vriendinnetje het karkasje van een overleden muis.
Uiteraard diende het beestje een stijlvolle begrafenis te krijgen waarna het grafje ook nog van een bloemetje en een herdenkingslichtje diende te worden voorzien.
Nadat er nog een briefje op de boom was geprikt met de tekst "Hier rust een dappere kleine muis! Moge zij rusten in vrede" was er eindelijk tijd voor pyjama en tanden poetsen.En uiteraard bleken - zoals maar al te vaak - de volgende dag de daders weer eens op het kerkhof te liggen.

De Italiaanse Verlokking

Tot 27 augustus is in het Nijmeegse Valkhofmuseum de tentoonstelling de Italiaanse Verlokking te zien (klik op de link voor uitgebreide info en afbeeldingen). In deze expositie "laten elf vooraanstaande, eigentijdse kunstenaars uit Nederland ieder op eigen wijze zien hoe Italië hen inspireert, verlokt en verleidt. Met hun hommage aan Italië wil het museum het publiek op lichtvoetige en verrassende wijze in aanraking brengen met eigentijdse kunst. Museum Het Valkhof prikkelt het Italië-gevoel met fotografie van Erwin Olaf en Micha Klein, schilderijen van Mary Waters, F. Franciscus en Giovanni Dalessi, collages van Benoît Hermans, installaties van Arno Arts en Swip Stolk en sculpturen van Elisabet Stienstra, bovendien met tekeningen van Paul Klemann en litho’s van Stanislaw Lewkovicz."
Oplettende lezers zullen begrijpen dat bovenstaand proza niet helemaal van eigen hand is; het is dan ook overgenomen uit een persbericht van het museum.

Afgelopen woensdag 5 juli ben ik een kijkje gaan nemen en ik moet eerlijk zeggen dat ik er wat meer van had verwacht; het viel eigenlijk een beetje tegen. In de eerste plaats zie ik niet echt in waarom je een pastiche zou moeten maken op grootheden als Titiaan en Caravaggio zoals Frans Franciscus dat deed. De genoemde voorbeelden zijn duidelijk enkele maatjes te groot hoewel ik wel weer aangenaam getroffen werd door zijn Holy Family in Verona waarin hij Mantegna navolgt (afbeelding rechtsboven); een klaar manifest van mededogen in deze tijd van politieke platheid en kleingeestig, gierig, verongelijkt en rancuneus volksgevoel. In dat verband miste ik eigenlijk de Caravaggio-achtige portretten die Cecile Verwaayen maakte van nieuwe Nederlanders zoals je die kunt zien in mijn Cacaofabriekfilmpje.
Een ander punt is het torenhoge "camp"-gehalte van de tentoonstelling. Het gaat dan niet zozeer om het werk van Erwin Olaf maar meer om de oppervlakkigheid van Micha Klein die zijn inspriratie vooral uit de dance-scene lijkt te halen en de preocuppaties van Swip Stolk (Paus met aids lintje, Rozenkrans met aids-lintje). Voeg daarbij een soort "darkroom" waar je videoclips van Willy Alberti kunt bekijken en het gehalte aan nichterige humor wordt wel heel erg hoog.
Was het dan echt 11 keer niks? Nee, natuurlijk niet. Er viel ook heel wat te genieten zoals bij voorbeeld de zwevende draadstalen Venetiaanse maskers van Arno Arts (maar helaas, helaas heeft de conservator het verband met de Arte Povera hier niet weten te leggen). Ook was ik erg onder de indruk van het krachtige werk van Stanislaw Lewkowicz en van de verrrassende collages van Benoît Hermans. Indrukwekkend was de verstilde schoonheid waarmee Mary Waters fragmenten van Italiaanse renaissancekunst wist te reproduceren en ook petje af voor de prachtige serie van Pietas, in de klassieke schilderkunst de afbeelding van Maria met haar dode zoon na de kruisafneming waarbij met name de foto van een vrouw in een korenveld met een hooibaal op schoot opviel.
Maar de allermooiste Pieta van de laatste tijd was niet te vinden in het Valkhofmuseum maar is afkomstig uit het Brabants Dagblad (gevonden op deze website) en toont de reacties van spelers van het Nederlandse elftal na hun uitschakeling door Portugal:
Zo, en nu ga ik naar de finale van het WK kijken en natuurlijk wint Italia!

Sint Jansfeest

Zingen, dansen, spelen en vuurspringen op het Sint Jansfeest van de Meander.


Wie meer films van mij wil zien of deze film in een groter formaat moet in de rechterkolom maar even klikken op de link all mijn films.

Paardrijles in Alverna

Kunstreis naar Helmond

"Een kunstreis naar Helmond? Kan dat?" luidden enkele reacties toen ik deze trip aankondigde. "Ja, dat kan wel degelijk" was mijn antwoord waarop ik uitlegde dat de op 24 juni te bezoeken plekken maar een kleine selectie vormden van wat er allemaal te zien was. Zo hebben we bij voorbeeld het Jan Vissermuseum, het EDAH museum en het Museum voor Industrieel erfgoed links laten liggen.

Waar zijn we dan wel naar toe geweest? Zie hier de foto's.
We begonnen in het Gemeentemuseum - in het Kasteel - waar we de uitgebreide collectie op het thema Mens en Werk hebben bezichtigd. Het Kasteel was voor mij een soort "thuiskomen" aangezien de bouwer er van in 1400, Jan van Berlaer een verre voorvader van mij is. Jan had een kleinzoon die pastoor was in Helmond en die had weer een dochter en langs die nobele bloedlijn dus; jawel!

Het oversteken van de Zuid-Willemsvaart bracht ons bij de tweede locatie van het Gemeentemuseum, de Boscotondohal waar naast de vaste Cobra collectie een overzichtstentoonstelling te zien was van in Helmond geboren of werkende kunstenaars. Op de foto hierboven bekijkt het gezelschap het werk van Saskia de Marée.

Het derde programmapunt was een bezoek aan stadskerk de Heilige Lambertus (dus niet de Sint Lambertus) waar ik in mijn jeugd menige zondagochtend heb doorgebracht. Mooi om daar weer terug te komen. Mooi ook dat net tijdens ons bezoek het imposante Robustelly orgel werd bespeeld. Nou ja, er was een organist die een beetje experimenteerde dus de muziek was niet al te fantastisch maar we kregen wel wat van de kracht, de power van het orgel mee.

De toer eindigde in het Initiatief voor Moderne Kunst "DeNederlandscheCacaofabriek" waar de Helmond Salon II werd bezichtigd en de dag in Helmondwerd afgesloten aan de bar waar al gauw plannen werden gesmeed voor een weekendje Parijs.

Muziek: Something in the air

Bij Studio Sportzomer op TV2 over de WK voetbal (voor wie het nog niet wist) worden de beelden van het Nederlands Elftal regelmatig begeleid door muziek met de verwachtingsvolle tekst "Something in the air". En iedereen aan tafel heeft het nummer wel eens gehoord maar kan niet precies thuisbrengen van wie het is. Zojuist nog Hugo Borst met de opmerking "van wie is dat nummer?" Enkele dagen geleden Matthijs van Nieuwkerk met "volgens mij is het een nummer van The Move"
Hier is de oplossing: het is een nummer van Thunderclap Newman en wie het wil downloaden kan dat doen onder deze link.
Ik ben nog het een en ander over deze band te weten gekomen. Op een website vond ik namelijk de volgende informatie:
"Thunderclap Newman was originally formed as a side project by Pete Townshend of The Who in 1969. They had one album, Hollywood Dream and one hit, Something In The Air which went to #1 in the U.K. and #37 in the U.S., and then broke up in 1970. The band consisted of Andy Newman on keyboards, Jimmy McCulloch (who would later join Stone The Crows and Paul McCartney and Wings), John Keen on vocals and drums, and later on, Jim Avery on bass and Jack McCulloch on drums. Something In The Air was used as part of the soundtrack to the Ringo Starr/Peter Sellers 1970 film The Magic Christian (also included on the soundtrack were three songs by Badfinger) and The Strawberry Statement. John Keen would go on to release a few solo albums in the mid 70's. Sadly he would pass on in 2002."

By the way: het nummer waar het programma altijd mee afsluit is van de Duitse band Wir sind Helden Ik had hier graag de downloadlink van hun album "Von hier an blind" (met inderdaad het nummer Wenn es passiert) neergeplempt maar ik vrees dat de blogspot van wie ik de muziek heb gedownload zijn archieven heeft opgeschoond. Jammer maar helaas.

Een klein minpuntje: Het schijnt dat Geert Wilders ook een fan is van Wir sind Helden. Kijk maar eens hier.

Voetbal op TV Kastanjehof

Een nieuwe loot aan de stam van Centraal Wonenproject Kastanjehof: een eigen TV station dat uitzendt via internet. Zo lang het intranet nog niet actief is komen de programma's gewoon op mijn eigen blog te staan.
We beginnen met een reportage over een zeer geslaagd voetbaltoernooi dat op Hemelvaartsdag 25 mei 2006 is georganiseerd door Kai en Steven om de nieuwe doeltjes feestelijk in te wijden. Dat er fanatiek en met overgave werd gespeeld zie je wel aan de foto hierboven. Het filmverslag kun je hieronder bekijken:


Als je het verslag in een wat groter formaat wilt zien moet je hier klikken!

Kunstreis naar Helmond

Op 24 juni a.s organiseer ik voor geïnteresseerde bewoners van mijn buurt een kunstreis - ook wel culturele citytrip - naar Helmond. Er wordt een bezoek gebracht aan het Gemeentemuseum dat zowel gevestigd is in het 14de eeuwse kasteel als in de enkele jaren geleden gebouwde Boscotondohal. Daarnaast bezoeken we de neo-gothische stadskerk Sint Lambertus en kunstenaarsinitiatief de Nederlandsche Cacaofabriek. Van deze laatste instelling zie je hieronder een korte filmimpressie.



In de film zie je enkele werken van Cecile Verwaaijen (Silvolde 1968) die afscheid heeft genomen van het zelfportret en van het kleine formaat. In haar expositie "Esthetische integratie" toont zij een serie recente portretten van voornamelijk allochtonen, grote tekeningen vervaardigd met houtskool, pastelkrijt en collagetechnieken. Qua lichtval en compositie refereren zij aan de Vlaamse Primitieven en oude Nederlandse schilderkunst. En met eenzelfde aandacht voor pose en stofuitdrukking. De serie die in de Cacaofabriek voor het eerst wordt gepresenteerd is te zien tot en met 11 juni 2006.

Downloaden

Op een van mijn favoriete downloadsites kwam ik deze prachtige afbeelding tegen:En dat alles met de begeleidende tekst: "Is this a joke? I fear not! Ah mister Bush, how can we take you seriously?"
Wanneer je goed naar het plaatje kijkt kun je overigens zien dat de computer vrijwel zeker een iMac G3 Bondi Blue moet voorstellen; Jawel, mijn oude computer dus! Alsof het downloaden van mp3's typisch iets voor Mac-afficionado's zou zijn.
Nu ik het er toch over heb: Ik heb voor het eerst sinds tijden weer eens een CD gekocht, althans ik heb hem besteld: de Nederlandstalige Mattheuspassie in de vertaling van Jan Rot. Muziekliefhebbers met weinig scrupules kunnen zich bij mij melden voor een roofkopie ;-)

Afgezaagd

Vandaag is het Koninginnedag en dat wordt gevierd met een grote vrijmarkt in het Goffertpark. Bronke en Rozita doen goede zaken met de verkoop van oud speelgoed en prullaria. Jammer dat het weer rond het middaguur ineens een stuk minder mooi werd.
Ook opmerkelijk dat sommige mensen menen afgezaagde koeiehoorns te moeten gaan verhandelen.

De pruimenboom…

…in mijn voortuin staat volop in bloei!

Paardentheater (2)

Oké, zoals beloofd zou ik nog terugkomen op de paardenmusical "Sjonnie Seemeeuw en de vrije vogels" van afgelopen maandag 17 april in manege Sint Frans in Alverna. Ditmaal met het artikel zoals dat in de Gelderlander heeft gestaan (klik om te vergroten):


Interessant is dat de verslaggever (en muziekrecensent) Maarten-Jan Dongelmans gemeend heeft zijn intellectuele bagage in de strijd te werpen door te spreken over een "een eschatologisch tafereel uit het eerste deel van de filmtrilogie Lord of the Rings"
Eschatologie is overigens een begrip uit de theologie dat verwijst naar het einde der tijden. Toegegeven: toen de musketiers van de God van Weer en Wind binnenkwamen dacht ik meteen aan de Nazgûl uit de Ring-trilogie zoals ik bij de Tovervis meteen aan Starwars (Jabba the Hut) moest denken.

I will survive

Tsjonge nog an toe, ben je net na drie dagen weer opgestaan en dan overkomt je dit:



De film is gemaakt door Javier Prato.

Paardentheater

Enige tijd geleden heb ik op deze website de film "Horses" geplaatst over de repetitie voor de grote Paasshow van Akasha - School voor Klassieke Rijkunst.
Gisteren - 17 april, Tweede Paasdag - was de uitvoering waar ik binnenkort nog uitgebreid op terugkom. Hier alvast een voorproefje middels de recensie in de Gelderlander van 18 april.
Klik op de afbeelding voor een vergroting.

Grabbelton

"De Grabbelton" zo heet het blaadje van de Vereniging Centraal Wonen Kastanjehof. Sinds ruim een jaar doe ik de layout van dit blaadje en zorg daarbij ook voor de nodige redactionele bijdragen.
In het pas verschenen lentenummer stond in de kantlijn een artikeltje over de passeertruc waarmee Kai Steven probeert te verschalken (zie de afbeelding links). In de Grabbelton lijkt het net of dat ook allemaal lukt. De werkelijkheid is echter stukken weerbarstiger en van de verschillende pogingen van Kai om Steven te passeren heb ik onderstaande videoclip gemaakt. De muziek is van de Duitse band Guano Apes wat een mooie gelegenheid was om met special effects op MTV-achtige wijze even helemaal los te gaan.

Djembee

Afgelopen vrijdag heb ik samen met Willem van Amnesty Nijmegen twee djembees gekocht. Beide djembees dienen als prijs voor de beste creatieve prestatie van de deelnemers aan de slotdagen van Onderwijs Wereldwijs 2006. Een jury bestaande uit kinderen (uit de deelnemende klassen) bekijkt alle inzendingen en kiest de mooiste, de beste, de meest aansprekende inzending uit.

De djembees hebben we gekocht bij het bedrijfje Ghana-Products gevestigd in een rustig buitenwijkje in Bergen Noord Limburg. Behalve djembees heeft het bedrijf ook verschillende andere kunstnijverheidsproducten die door eigenares Toos Reiniers zelf in Ghana worden ingekocht en hier weer voor een allsezins schappelijke prijs weer aan de man wordt gebracht. Ghana Products is een bedrijfje dat meer wordt gedreven door idealisme dan door commercie. Op zondag 23 april a.s. is het bedrijf mede organisator van een modeshow met stoffen die in Ghana worden gefabriceerd door lichamelijk gehandicapten van het project Hope for Life. De opbrengst van de modeshow is voor Hope for Life.

Middenstandspoëzie

Onder de titel "Middenstand gijzelt poëzie voor bitterbal en haring" gaat de Volkskrant van vandaag in de rubriek Alledaagse Kunst in op de bijdragen die de reclame heeft geleverd aan de Nederlandse dichtkunst.
Zo citeert Wieteke van Zeil - de schrijfster van het artikel - uit werk dat Willem Elsschot ooit voor mosterdfabrikant Tierenteyn heeft geschreven:

"De armste man en de rijkste vent
zijn zonder mostaart niet content.
Het beste eten is zonder smaak
maar met mostaart is het een andere zaak"

En wat te denken van een gedicht dat bij bakker Hartog in Amsterdam op de gevel staat:

"Hier maalt en bakt men in het ochtendgloren
't Gouden graan tot voedzaam Volkoren"

Maar het gedicht dat je juist op deze Goede Vrijdag zou mogen verwachten blijkt te schitteren door afwezigheid. Het is het verhaal van de reclameman die van mijnheer van Leeuwen van de gelijknamige groothandel in spijkers de opdracht krijgt om een pakkende reclamecampagne te ontwerpen. Na enige tijd komt hij op de proppen met een poster waarop de gekruisigde Jezus staat afgebeeld met daaronder de tekst:

"Hier hangt Jezus nu al eeuwen,
dankzij spijkers van van Leeuwen"

Mijnheer van Leeuwen denkt aan zijn gelovige klandizie en keurt de poster natuurlijk af en vraagt om een nieuw ontwerp, zonder jezus ditmaal. Na enige tijd meldt de reclamemaker zich opnieuw bij mijnheer van Leeuwen en laat een affiche zien met een leeg kruis met daaronder de tekst:

"Jezus van het kruis gepleurd,
Met spijkers van van Leeuwen was dat nooit gebeurd"

Nu wordt mijnheer van Leeuwen pas echt boos maar hij besluit om de reclamemaker nog één kans te geven. Na enkele uren presenteert deze een nieuw affiche met de tekst:

"Bij van Leeuwen zijn het grote zeikers
maar ze maken wel de beste spijkers"

Expositie Hannes Walrafen

In het Fotomuseum in Rotterdam is momenteel een tentoonstelling te zien van de Duitse fotograaf Hannes Wallrafen. In Trouw van vandaag stond een artikel over deze tentoonstelling waarbij onderstaande foto uit 1991 stond afgedrukt.


De foto waarin hij de tijd in beelden wilde vangen is volgens Wallrafen niet gemanipuleerd. Het paard sprong in de manege van de zus van de kunstenaar over een hindernis die rechts buiten beeld naast de tafel zou staan.
Wallrafen is twee jaar geleden door een erfelijke ziekte vrijwel van de ene dag op de andere blind geworden en houdt zich momenteel vooral bezig met geluidscollages.

Heden werd uit ons midden weggerukt…

Openbaring
Is er nog nieuws?
Jawel.
Goed nieuws?
Zeer goed zelfs. Spreek maar gerust van blijde tijding.
God trok Zich af terwijl Hij dacht aan mij.

Gerard Reve (1923 - 2006)
uit: Nader tot U (1966)

Receptie op het Kasteel in Helmond

Op vrijdag 7 april nam Peter Tielemans afscheid als wethouder Financiën en Cultuur van de gemeente Helmond. De gemeente organiseerde een receptie in het kasteel en met het voltallige bestuur van De Nederlandsche Cacaofabriek besloten we daar een bezoek te brengen. We waren niet de enigen want het was er behoorlijk druk.

Behalve dat er flink werd genetwerkt genoten we ook van de typisch Helmondse gastvrijheid: zo gauw de hoeveelheid bier in het glas gedaald was tot minder dan twee centimeter schoten obers toe met bladen vol Bavaria. Ik schaam me bijna om het te zeggen maar ik kon het helaas niet laten om zo'n fraai Bavariaglas mee te nemen voor mijn collectie.
Ook mooi van Bavaria is dat fantastische nieuwe reclamespotje "It's time to become men again" met echte mannen die rauwe biefstuk eten, hun tanden in levende vissen zetten, bomen uit de grond rukken, hun okselgeur opsnuiven en rauwe kreten uitstoten en natuurlijk Bavaria drinken: WRRRAAAAAAHHH!!!!!!

Laaf

Enkele maanden geleden - op 24 januari 2006 om precies te zijn - verzorgde Sifu Samp Bothmer een workshop Taiji voor de NSKVdojo, mijn karateclub. Samp werd daarbij geassisteerd door zijn leerling en tevens shotokan karateka Lucien Hanssen. Afgelopen donderdag stapte Lucien op me toe met de mededeling dat hij een cadeautje van Samp kwam overhandigen. Samp blijkt namelijk een verwoed verzamelaar te zijn van Boeddha beeldjes en heeft onlangs zijn verzameling uitgebreid met een Boeddha Laaf. In de serie Laven figureert ook een karatefiguurtje en Samp besloot dit figuurtje aan te schaffen en aan mij te schenken.
Een erg attente en bijzonder aardige geste.
Bedant Samp!

Brelfans opgelet

Op de website Rato Records Blog zal de komende weken veel werk van Jacques Brel worden geupload. Op dit moment kun je de concertregistratie uit 1964 in het parijse Olympiatheater al binnen halen.
In de gaten houden dus!

Workshop Kung Fu Toa

Ach kom, nog maar een videootje dan. Deze keer een verslag - of eigenlijk meer een videoclip met vette muziek - van een Kungfu workshop. Bij de NSKVdojo - mijn karateclub - loopt namelijk ene Maroef rond die zonder overdrijving zeer kundig genoemd mag worden in deze richting van de vechtkunst. Via Maroef hebben we zijn vriend Aziz kunnen vastleggen voor deze workshop. Aziz is voor wat betreft deze stijlrichting in het Kungfu Europees hoofdleraar.
Conclusie: het was zwaar, het was leuk, het is zeker voor herhaling vatbaar.
Meer filmwerk van mijn hand is te vinden op de NSKVdojo-website onder de button reportages.

Klussen met Matje en Huub

Ik heb in dit blog al eens laten weten dat alles wat hier over Helmond, zijn bewoners en de plaatselijke folklore te zien is en te lezen staat voor 100% berust op waarheid en geen letter overdreven is. Iedere Helmonder kent wel mensen zoals de twee vrolijke klussers Matje en Huub, nie veul skool gehad maar wel aardig uit de voeten kunnen met de handjes en daarbij een positieve levensinstelling en vol goede bedoelingen; maar of ze altijd de juiste keuzes maken...



Je kunt de video ook fullscreen bekijken.

Voetbal: Clublied (2)

Denkend aan voetbalsupporters zie je een onafzienbare stroom baseballpetjes in leren jasjes en lieden met tatouages en bierbuiken aan je geestesoog voorbijtrekken die en passant het een en ander roepen over de sexuele geaardheid van de tegenstander of het beroep van de moeder van de spits van de tegenstander.
De associatie met studenten, hanenkammen, autonomen, punkers en mensen uit de kraakbeweging komt niet een twee drie in je op. Toch is er zo'n club waar deze mensen de tribunes bevolken namelijk de 1. FC St. Pauli uit Hamburg. Zo lezen we op de website: "Parallel zum Wandel des Stadtteils, der immer mehr Studenten, Punks und Künstler anzog, gruppierte sich ab Mitte der 80er Jahre eine alternative Fanszene am Millerntor und hisste erstmalig die Piratenflagge im Stadion. Fortan diente der Totenkopf als Verkörperung der rebellischen und kämpferischen Grundhaltung des Vereins und seiner Fans"
Vanzelfsprekend komt dat ook tot uiting in de muziek: geen temerige hoempa maar stevige rock in de "Song für den FC St. Pauli" van Achim Reichel of een vette punkversie van voetbalklassieker "You'll never walk alone" door de Rubbermaids.

Foto's Helmond

Wie eerdere berichten in dit blog heeft bekeken had er al zo'n vermoeden dat ik iets te maken heb met Helmond. Inderdaad: geboren en opgegroeid; Binnenstad-Oost om precies te zijn.Onlangs zijn er ca. 16.000 foto's van Helmond gedigitaliseerd en oproepbaar via de website van het Regionaal Historisch Centrum met de zoekmachine Atlantis Beeldbank. Uiteraard nam ik de proef op de som en tikte Vossenstraat in en jawel: het tweede huis van links (met de dakkapel) is het huis waar ik tot mijn 12de jaar heb gewoond.
Overigens is hetgeen op dit weblog te lezen valt over Helmond en de Helmonders beslist geen satire maar berust alles op waarheid! Vraag het andere Helmonders en zij zullen het bevestigen!

Music: Rosenstolz (update)

Yesterday I've found an url to the new Rosenstolz album I wrote about some days ago and it was really worthwhile waiting for. For me "Das Grosse Leben" could be the album of the year 2006 already now. I don't aspect the album to be released in the Netherlands so you can download it here (enter the code on your right handside of the upper part of the window to get started)
I'm not sure for how long the link will stand but if I find a fresh (or faster) one I'll post it in the comments.
Don't download if you live in Germany but visit your local cd-shop instead ;-P
And for the Dutch: If you like Bløf, you'll just love Rosenstolz!

Sjonnie Seemeeuw

Op maandag Tweede Paasdag wordt in manege Sint Frans "Sjonnie Seemeeuw en de Vrije Vogels opgevoerd; een show met 40 paarden en 80 ruiters, dansers en acteurs. Van de filmopnamen die ik op de repetitiedag heb gemaakt heb ik een aantal fragmenten geselecteerd en deze videoclip samengesteld.


De muziek is het nummer "Land" van het album Horses uit 1975 van dichteres en pre-punk ikoon Patti Smith.
Om de recensie van Horses te lezen ga je naar de website van Amazon.com.
Wanneer je de volle 9.31 minuten van Land wil genieten klik je hier.

Voetbal: clublied 1

Veur welleke club bende gai? Veur welleke club bende gai?
Ik ben veur Hell'mond Sport. Ik ben veur Hell'mond Sport
Veur welleke club bende gai? Tuurlijk veur Hell'mond Sport

klik op het plaatje en zing mee!!

Het seizoen dè is begonne; de punte worre geteld
en as die dan nie komme gebroike wai geweld
en as dè ok niks oithaalt, dan klimme we op 't veld
de media, de speulers ja, iederein steu versteld

(Volgende week: 1.FC Sankt Pauli Hamburg)

De Beer in de Bolster

Titia Tarenskeen is de tante van Henk van Doesburg en is druk doende met allerlei optredens her en der in Nederland want zij bezit een groot talent. Tante Tiets' is klein maar fijn: met haar frèle uiterlijk en stralende kraaloogjes weet ze als geen ander op haarfijne wijze de Indo-humor op haar publiek over te brengen. Als moeder, grootmoeder en overgrootmoeder weet zij hoe belangrijk verhalen zijn. Ze gooit een onzichtbaar lijntje uit en voert haar publiek mee naar haar geboorteland Indië met verhalen over haar jeugd en sprookjes uit Celebes en Sumatra. Vanuit haar eigen stille kracht tovert zij met woorden. Om zichzelf en de toehoorders een plezier te doen vertelt Titia zowel in het Nederlands als in het indo-dialect, het Pecóh. Zij begeleidt zichzelf daarbij soms op gamelans en harmonica.Dankzij Henk kunnen de bewoners van de Kastanjehof nu ook van haar vertelkunst genieten. Op zondag 9 april a.s. vertelt zij dierenverhalen uit Indië en het oude Rusland. De verhalen zijn geschikt voor groot en klein vanaf 8 jaar.
Het begint om 14.30 en de toegang is gratis. Er zijn maar 40 plaatsen dus reserveren (bij Henk van Doesburg, telefoon op affiche in de trappenhuizen) is aan te bevelen.

Paarden

Hoe intelligent zijn paarden eigenlijk. Volgens Bronke zijn ze heel slim maar ik heb er af en toe mijn twijfels bij. Vooral als ze in de manege zonder ruiter in een treintje lopen, op commando afwenden en op de middellijn halt houden.
In Winterswijk kunnen ze er ook wat van blijkens dit bericht op teletekst van Omroep Gelderland.


Van welke verzekeringsmaatschappij is die reclame ook alweer met die mevrouw die op commando van haar navigatiesysteem de heg in rijdt?

Music: Prince 3121 (2006)

On March 21, 2006 the new Prince album "3121" will be released.
But it's allready available here for you.

Password and tracklist in the comments.

thnx2: breda.kicks-ass.net

Workshop Pushing Hands

Een van mijn hobbies is het maken van films. Als je dat combineert met een andere hobby: karate krijg je een resultaat zoals hiernaast: Het filmverslag dat ik heb gemaakt van de workshop Pushing Hands die dinsdag 24 januari jl door de Taijimeester Sifu Samp Bothmer werd verzorgd voor de karatevereniging NSKVdojo. In deze 2.30 uur durende workshop Pushing Hands werd voor de pauze door middel van verscheidene oefeningen onderzocht waar de grens van de balans van de trainingspartner ligt.

Super Mario

Ter gelegenheid van de recente verkiezingen heeft op de website van de PvdA heel even een filmpje gestaan waarin Wouter Bos als Super Mario optreedt. Geheel in Mario stijl zorgt hij voor werk, sluit voedselbanken en dicht en passant ook nog even de kloof tussen arm en rijk.
Nintendo was hier niet zo blij mee aangezien dit bedrijf niet met politiek geassocieerd wenst te worden. Het filmpje is dan ook weer van de PvdA site verdwenen.

Dankzij het weblog geenstijl.nl kunnen jullie het filmpje nu ook zien. Klik maar op het plaatje links.

Cacao

Vanaf begin februari realiseert Elaine Vis (Eindhoven 1954) in het gastatelier de installatie 'Binnentuin'.
Haar installaties, c.q. autonome beelden van transparant materiaal verwijzen naar een verscheidenheid van culturele waarden - naar waar een ‘andere' cultuur spiegel van de westerse wordt…

De nederlandsche Cacaofabriek
Engelseweg 1b
5705 AB Helmond
tel 0492 599055

Open: woensdag t/m zondag: 13.00 - 17.00

Hellmond

Een werkelijk skitterend fillempke van Trash TV waarin de Helmondse folklore en spraakgebruik (lilleke frikendel!) prachtig voor het voetlicht wordt gebracht. met een glansrol voor d'n dikken Dennis van Peter Span Speedrock (toen nog de Spades). En dat alles onder het motto: "Zinloos geweld? Dat lossen we in Hellmond samen wel op!"

Klik op het plaatje en genieten maar!

Ben er helemaal klaar voor ;-]

Paarden en pony's

Bronke rijdt paard of liever pony bij rijschool Akasha op manege Sint Frans in Alverna. Akasha staat onder leiding van Anne Muller (auteur van "Basis Rijkunst - Wat beweegt de ruiter?"). Bij Anne leer je de zogeheten klassieke rijkunst waarbij het paard ongedwongen en op ontspannen met gebruikmaking van (paarden)lichaamstaal behandeld wordt. Hierdoor leiden paarden en pony's een langer en gezonder leven en worden zo mooier, slimmer en beter naarmate ze langer meedraaien als lespaard. Lees er meer over op de Akasha website.

Uiteraard heeft Bronke haar favorieten die ik hier aan je voorstel.

Allereerst is er de kleine circuspony Bandit die een aantal kunstjes beheerst zoals steigeren en Spaanse stap.

Helaas is Bandit bij een vroegere eigenaar niet al te best behandeld waardoor hij soms reageert door te bijten. Op de website van Akasha staat daar over: "Voor Bandit geldt een gebruiksaanwijzing op stal. Bandits stal mag je niet betreden zonder voorkennis en je vingers door de tralies steken is ook niet slim."
Bandit moet absoluut bereden worden zonder zweepje want daar is hij niet van gediend om het maar zachtjes uit te drukken. Maar dan rijdt hij ook fantastisch.

De andere is Nucari: een echte "knuffelpony", tenminste zolang hij op stal staat. In de bak is het een eigenwijs stuk vreten en een echte draak die menig paardenmeisje in tranen heeft doen uitbarsten. tsja, zo gaat dat met een kruising tussen een Welsh pony en een Arabier.

Over hem zegt Anne: "Nucari is vlijmscherp als het gaat om balans. Nucari is helemaal niet bezig zijn ruiter uit het zadel te werken. Hij probeert slechts op zijn manier de ruiter gevoel voor evenwicht bij te brengen. Hij bokt niet (doet ie wel; sjef), steigert niet en weigert niet, hij draait zich hooguit echt razendsnel weg naar de kant waar de ruiter niet is." Voor wie de juiste knopjes heeft gevonden en de aandacht er bij kan houden is Nucari een fantastisch beestje.

Opportunisme

Vandaag kiezen we een nieuwe gemeenteraad. De afgelopen vier jaar stond er in Nijmegen een coalitie van PvdA, Groen Links en SP aan het roer. Met name politici van de VVD (van Aartsen, Rutte) spiegelden het volk de afgelopen dagen voor wat voor verschrikkelijke dingen er zouden gebeuren wanneer we op de verkeerde (lees: linkse) partijen zouden stemmen: burgers en ondernemers die met steeds hogere lasten worden geconfronteerd, een middenklasse die de stad uit vlucht, de teloorgang van het bedrijfsleven; kortom een aardig staaltje Verelendung. Maar juist een liberale partij zou moeten weten dat de echte ondernemers kansen zien waar anderen zich laten afschrikken door bedreigingen.


Albert Heijn is zo'n echte ondernemer die de komende vier jaren kansen ziet in het Havanna aan de Waal: in het Albert Heijn XL filiaal aan de Jacobslaan liggen deze week de geitenwollen sokken in de Bonus (Klik op de afbeelding voor een groter beeld).
Hoe noemde Herbert Marcuse dat ook alweer? Inkapseling toch?

Karate en ik

In deze rubriek een persoonlijk verslag van mijn relatie met het karate op de Radboud Universiteit van de afgelopen 28 jaar.

Het eerste jaar

In september 1977 besloot ik wat aan sport te gaan doen en omdat een voormalige buurman op de studentenflat Vossenveld mij vertelde dat karate zo leuk was besloot ik om dat maar eens te proberen.

In het programmaboekje van het Universitair Sportcentrum zag ik dat er een beginnerstraining was op dinsdag van 16.00 - 17.00 uur en een van 17.00 - 18.00 uur; donderdag hetzelfde. Toen ik vervolgens op een donderdag (het was geloof ik in de tweede week van de cursus) om 17.00 aankwam bij de schermzaal waar volgens het programmaboekje de training zou plaatsvinden trof ik tot mijn verbazing niemand aan. Enkele minuten later zwaaide er een tiental meters verderop een deur open waarop een groep studenten naar buiten golfde onder leiding van een in het wit gehulde forse man met een zwarte band om zijn middel in wie ik de leraar vermoedde (over Manfred Braum - want zo heette hij - post ik later meer).

Nadat ik met de groep naar binnen was gegaan maakte ik kennis met de eerste beginselen van de juiste uitvoering van de gedan barai (laag veegblok) en de mae geri (voorwaartse trap). Op het eind van de training werd een oefening voor twee gedaan waarbij de ene partner op ellebogen en knieën gaat liggen en de andere naast hem staat en een tiental mae geris trapt over de rug van de ander. Een perfecte oefening om te leren je knie op te trekken en je tenen niet te laten hangen wanneer je trapt. Ik gebruik deze oefening nog tot op de dag van vandaag in mijn lessen.

Na afloop van de training werd mij verteld dat de training niet om 17.00 begon maar om 16.00 uur en dat er halverwege alleen even van zaal werd gewisseld. Ik beloofde om voortaan op tijd te komen en toen ik de volgende donderdag bij Gymzaal 1 aankwam werd mij na een hartelijke begroeting op licht verwijtende toon en enigszins verbaasd de volgende vraag gesteld: "Waar was jij afgelopen dinsdag!"
Het werd mij duidelijk dat ik voor een keuze stond met betrekking tot de invulling van mijn dinsdagmiddag: karate of het hoorcollege Burgerlijk Recht van prof. van der Grinten. Hoewel de Grote van der Grinten ons nog twee weken tevoren met de woorden "De vox viva kan node gemist worden" had trachten te overtuigen van het belang van zijn colleges had ik weinig moeite om een afgewogen besluit te nemen: het werd karate.

Al snel zat ik in een vast stramien van 2x 2 uur training per week en op gezette tijden waren er op zaterdag of zondag ingelaste trainingen samen met leden van andere verenigingen. Dankzij de trainingsfrequentie en het oog voor detail en de deskundigheid van Manfred maakte ik al snel vorderingen: gele band in december, oranje in februari en groen in mei. En dan te bedenken dat ik bij mijn start in september er nog niet van durfde te dromen om ooit net zo goed te worden als Corrie de Koster en Willem van der Vegt, twee groene banders aan wiens zorgen Manfred ons soms toevertrouwde.

In ieder geval was de grote groep ( zo'n 40 personen) waarmee we in september waren begonnen op het einde van het seizoen al aardig uitgedund. Een talentvolle lichting was het blijkbaar wel: hoewel Manfred ons had verteld dat slechts één op de honderd beginners het tot eerste dan (de zwarte band) zouden brengen gold dat voor drie van ons: Rob Groeneveld (later leraar bij Karatedo Nijmegen en momenteel bij Sportpiazza Malden), Walter Schneemann (gaf de lessen bij HBO Karate en later bij KuroShiro Nijmegen) en mijn persoon.

Op de foto hierboven zie je Walter een trap maken naar mijn hoofd.
Walter was net geslaagd voor zijn eerste dan en ik was nog even eerste kyu, dus we zijn hier enkele jaren verder.

(wordt vervolgd)