Belinda

De Winkelsteegh in Nijmegen is een landgoed waar tegenwoordig meervoudig gehandicapten worden verzorgd. Er is een hoofdgebouw, verschillende paviljoens, een prachtige speeltuin en een manege. Op deze manege kunnen de bewoners onder begeleiding paardrijden op flegmatieke koudblouden (fjorden). Hiertoe is speciaal een lift aangebracht in de manege waarmee de ruiter vanuit de rolstoel op het paard kan worden gehesen. Ook kunnen er rijtoeren worden gemaakt in een rijtuig getrokken door ponys of (bij een wat groter rijtuig) door Pien, een heus trekpaard. Nu hoeven de paarden en ponies niet tot in lengte van dagen hun rondjes te lopen in de manege. Uiteindelijk gaan ze met pensioen. Een van de paarden die al lang (zeker zo lang ik haar ken en dat is dus 1998 toen Bronke en Suzan op de Opaalstraat gingen wonen) van haar pensioen geniet is Belinda. Belinda moet volgens mij allang de 20 zijn gepasseerd en is bij mijn weten een van de weinige paarden die dol zijn op een boterham met pindakaas wat nogal bijzonder schijnt te zijn. Hieronder kunnen we Belinda op de foto zien in haar wei op het Landgoed; het gaat om die lichte vlek in het midden ;-P

Een jaar of drie, vier geleden is Belinda slachtoffer geweest van een ernstige mishandeling maar is daar gelukkig weer van hersteld. Nu wordt haar geluk opnieuw bedreigd door tegenslag. Het bestuur van de Winkelsteegh is namelijk doende een deel van het landgoed te verkopen aan een projectontwikkelaar die daar koopwoningen wil bouwen en waar komen die woningen? Precies: op de wei van Belinda. Gelukkig is er een actiegroep actief voor het behoud van de Winkelsteegh die daar een handvol ruimtelijke en natuur argumenten voor aangeeft maar voor mij is het feit dat Belinda zou moeten verhuizen (naar een andere wei? een binnenbox? een slager?) reden genoeg om mijn handtekening te zetten op de website van de actiegroep. Ik zou zeggen zet ook je handtekening!