Net niet naar Deurne.

Vandaag (Zondag 24 juni) vond in Ruitersportcentrum Sint Frans in Alverna de regiofinale plaats van de FNRS Zitcompetitie. In deze wedstrijd rijden de deelnemers een bepaald parcours met figuren die in verschillende gangen (stap, draf, galop) getoond moeten worden en waarbij de ruiter door een jury wordt beoordeeld op aspecten als een onafhankelijke zit, de balans en de houding die een drievoudige score opleveren.. Het oordeel over de juiste beenligging en juiste handhouding (beide in combinatie met beenhulpen en teugelhulpen) levert een dubbele score op en dan is er nog een enkelvoudige score voor tempocontrole, de algemene indruk van de combinatie en de verzorging van de ruiter. De winnaars van de regiofinales plaatsen zich voor de finalerondes op 15 september tijdens het Horse Event in Deurne.

Enkele weken terug had Bronke zich na een lokale selectiedag weten te plaatsen voor deze regiofinale en natuurlijk was zij erbij vandaag. Mijn verwachting was dat zij zich wel bij de beste tien zou weten te plaatsen en dat er met een beetje geluk misschien wel een top 5 klassering voor haar weggelegd zou kunnen zijn maar mijn optimisme liep ietwat terug toen de loting bekend werd. Bronke zou moeten rijden op Balou, geen moeilijk paard maar meer een echte lespony met een weinig atletische bouw. Niet echt het paard dat je boven in het klassement verwacht terug te zien. Toen Bronke reed stegen mijn verwachtingen echter weer: Het was een mooi parcours met nauwelijks fouten, mooie wendingen en een prachtige middendraf op de diagonaal (met alle eer voor Balou overigens: Ik zag hoe Bronke haar buik naar voren duwde en waar de meer gevoelige paarden over zouden gaan naar enkele ferme galopsprongen gooide Balou er een mooie middendraf uit). Verder oogde het niet al te sprankelend vanwege het postuur van Balou en dan waren er nog de tenen van Bronke die nogal nadrukkelijk naar buiten wezen. Maar Bronke en ik hadden genoten dus de missie was geslaagd en eigenlijk verwachtte ik dat haar teamgenootjes van Akasha Sint Frans, Debbie Verhoeven en Anouk Becker mee zouden doen om de ereplaatsen.

Op het eind van de dag was dan de prijsuitreiking en iedereen zou naar voren worden geroepen om een medaille en een oorkonde in ontvangst te nemen. Er waren al heel wat kinderen naar voren geroepen toen ik me realiseerde dat het feit dat Bronkes naam nog steeds niet was genoemd een gunstig teken was. Toen teamgenoot Debbie naar voren werd geroepen begon het tot me door te dringen dat we de top van het klassement begonnen te naderen want Debbie had echt een hele goede proef gereden. Meteen daarna werd de vijfde plaats aangekondigd en op dat moment keken Bronke en Anouk elkaar aan en realiseerden zich dat ze hoge ogen zouden gooien. De vijfde plek ging aan hun neus voorbij en voor de vierde werd Anouk naar voren geroepen. De drie deelnemers die nog niet waren genoemd mochten naar voren komen en toen de derde plaats vergeven was ging het tussen Bronke en Sanne Pennings van Manege Bergamo. Uiteindelijk was het zilver voor Bronke (zie foto boven) en het goud voor de tienjarige Sanne die met de pony Bennie een hele mooie combinatie vormde. Als Sanne nog een beetje aan haar wendingen blijft werken staat de winnaar van Categorie 1 de komende twee jaar wel weer vast. Jammer was het wel dat alleen de winnaar zich plaatste voor Horse Event in Deurne want mijn halve familie komt daar vandaan en ik had Bronke daar graag zien rijden.

Maar er was toch een eerste plaats voor Bronke die samen met haar teamgenoten het gemiddelde puntenaantal van Akasha Sint Frans tot een dermate hoogte wist op te krikken dat Akasha Sint Frans de beker voor de best zittende manege in de wacht wist te slepen. De beker werd in ontvangst genomen door Nikki Muller die op een aantal zondagmiddagen middels extra trainingen bij de geselecteerden nog wat puntjes op de i wist te zetten. Op de fote hierboven de Akasha Sint Frans selectie met in het midden Nikki met de beker.