Nieuwjaarswens

Bronke had eergisteren mijn camera geleend omdat ze op de tv een reclamefilmpje voor een ringtone (met een kikker) wilde filmen maar uiteindelijk had ze alleen dit rendier te pakken gekregen. Met iMovie heb ik er zojuist een verlate kerst / Nieuwjaarswens van gemaakt door het telefoonnummer waar je naar toe moet sms-en eruit te knippen en er een tekst en andere muziek aan toe te voegen. De muziek die je hoort is Forgotten Christmas Gift van Amelie. Het is afkomstig van haar album uit 2007 The real nature of the fantastic ice cream car.
Veel plezier

The first time

Gisteravond keek ik naar de uitzending van de Top 2000 op TV3. In dit programma werd onder meer aandacht besteed aan de hit van Roberta Flack uit 1973: "The first time ever I saw your face". Roberta Flack was de eerste zwarte artieste die dit nummer opnam maar daarvoor was het al verschillende keren op de plaat gezet door de folkscene uit Greenwich Village en ook door artiesten als het Kingston Trio (LA) en door Peter Paul and Mary (volgens Top2000 dj Leo Blokhuis de Kwik, Kwek en Kwak van de Amerikaanse muziek). Het nummer werd in 1957 geschreven door Ewan McCall voor en gezongen door zijn vrouw Peggy Seeger (de halfzus van Pete Seeger). Toch miste ik nog een bijzonder karakteristieke versie van dit nummer en wel de Skaversie van Prince Buster. Bij hem heet het nummer The Virgin en hij heeft de tekst natuurlijk wel danig veranderd:

You should have told me
you were a virgin my love,
I would finger your pum pum,
tickle the little thing
and make you come, my love.

maar in de muziek is het nummer nog heel goed te herkennen.
Reden voor mij om maar eens op zoek te gaan naar het Big 5 album van Prince Buster Campbell en meteen het eerste resultaat van mijn zoektocht was raak:


Op Twilightzone vond ik een Rapidsharelink met het album. Omdat de link uit april 2006 was en Prince Buster niet zo'n bekende artiest had ik wat bange voorgevoelens. Rapidshare verwijdert namelijk bestanden na 3 maanden zonder download en dat is exact wat er is gebeurd. Ik heb er wel deze prachtige cover aan overgehouden en ik blijf zoeken naar een werkende link. Als ik hem gevonden heb dan merk je het wel. Desnoods laat ik mijn vinylexemplaar rippen maar helaas zal ik hem niet uploaden maar vrienden en bekenden mogen natuurlijk langskomen met een usb-stick of zo…

Update: Op Youtube vond ik een filmpje waar niet zo gek veel op te zien is maar waarop je wel kunt horen wat Prince Buster met Rainy Night in Georgia gedaan heeft.


Update 2: Yes! Gevonden! Op de website met de fraaie naam Manepipoca kun je dit album en nog veel meer van Prince Buster downloaden! Vannacht heb ik gezocht op de woordcombinatie Prince Buster blogspot omdat veel materiaal immers te vinden is op blogspots maar helaas zonder succes. Zojuist zocht ik met de combinatie "big 5" prince buster naar afbeeldingen van de albumcover en jawel hoor, met binnen twee minuten het gewenste resultaat. Veel plezier!

Kerstwens

Prettige feestdagen
en een gelukkig nieuwjaar!
Bovenste rij vlnr: Kerstpakket Radboud Universiteit, volle maan boven de hof, Sjef
Onderste rij vlnr: sneeuwlandschap vanuit mijn tuinraam, Bronke, wolken boven de hof.

Karate

Onlangs hebben we binnen het bestuur van NSKVdojo besloten dat er nieuwe foto's moesten komen. Omdat er met weinig licht wordt gewerkt heb je bij een digitale camera altijd wat tijd nodig voor scherp stellen en belichting zodat je het goeie moment meestal net mist. De oplossing is video: er zijn genoeg momenten in onderstaande video waar je leuke stills uit kunt halen die je als foto kunt gebruiken. Kwaliteit valt mee: onderstaande video is gereduceerd tot mp4 kwaliteit maar in iMovie staat alles gewoon in DV kwaliteit. Moet lukken dus. Veel kijkplezier.

Kerstpakket

Tot voor een aantal jaren terug verzorgde elke dienst of faculteit van de Radboud Universiteit zelf voor haar kerstpakketten. Ik mocht dan ook elk jaar twee kerstpakketten ontvangen: eentje van het Universitair Sportcentrum en eentje van de Faculteit Managementswetenschappen. Op een gegeven moment ging de universiteit over tot centrale inkoop van de kerstpakketten en ontving ik twee mooie maar identieke pakketten met onder meer 2 kerstboomstandaarden (eentje weggegeven) en 2 geaarde stekkerdozen (beide nog altijd bij mij in gebruik.
Een jaar later ging eind oktober of begin november de telefoon op mijn werk over. Ik nam op en hoorde: "Goedemorgen mijnheer Boudewijns, met … (naam), ik ben coördinator kerstpakketten op deze universiteit. Klopt het dat u vorig jaar twee kerstpakketten hebt ontvangen?". Ik antwoordde bevestigend en op mijn vraag of hij er een terug wilde kreeg ik te horen dat zulks niet nodig was maar dat hij wel graag van mij wilde horen op welk werkadres ik voortaan mijn bonnetje waarmee ik het kerstpakket kon ophalen wilde ontvangen.
En zo ging ik afgelopen woensdagmiddag met mijn bonnetje naar de receptieruimte van de Refter om mijn kerstpakket in ontvangst te nemen. Het was een schitterende doos voorzien van het logo van de universiteit en bij het uitpakken bleek de doos de volgende zaken te bevatten: een zak met spekjes, een kerstbrood, een slinger met allemaal vlaggetjes en een grote glazen taartschaal op een voet.
Volgens het Jaarverslag 2006 had de Radboud Universiteit 4336 medewerkers (kengetallen, pag 16) in dienst. Omdat het daarbij gaat om fte's en veel personeelsleden part-time werken kunnen we er van uitgaan dat er op de RU meer dan 6000 mensen rondlopen die in een dienstverband tot de universiteit staan. Dat betekent dus dat in een dikke 6000 huishoudens in Nijmegen en omgeving met de kerst een identieke glazen taartschaal op de kersttafel zal prijken. Ik heb deze cijfers inmiddels bij een aantal collega's ter sprake gebracht en moet mijn uitspraak over die 6000 huishoudens enigszins nuanceren. De uitspraak luidt nu als volgt: Bij een dikke 6000 schoonmoeders van Radboudpersoneelsleden zal een identieke glazen taartschaal op de kersttafel prijken waarmee een betere regionale spreiding van het produkt is gegarandeerd.
Maar wat nu als noch jijzelf, noch je gezinsleden, noch je schoonmoeder met kerst deze schaal op tafel willen zien staan? Nou, de oplossing is eenvoudig: Laat hem gewoon in de doos zitten met Kerst en wacht een paar maanden tot het Pasen is. En dan zet je hem gewoon omgekeerd op tafel.

Sharleen Spiteri en Texas

Op de JamesJames weblog kun je na enig zoeken (een beetje naar beneden scrollen eigenlijk) het greatest Hits album van Texas vinden. En als ik er hier aandacht aan besteed dan weet je het al: een aanrader!
Texas is een Schotse band die al weer een aantal jaren meedraait en voornamelijk drijft op de fantastische stem van zangeres Sharleen Spiteri. Sharleen is moeder van een dochter en heterosexueel. Normaliter zou ik dat niet de moeite waard vinden om te noemen maar deze keer maak ik een uitzondering vanwege haar immense populariteit en grote schare fans onder lesbiennes. Wanneer je even klikt op de Divacover linksboven dan kun je er alles over haar Lesbian fan base en nog veel meer.

Maar nu terug naar de muziek die ik je in enkele clipjes wil voorstellen. Allereerst kun je kijken naar de clip van Inner Smile die rond het jaar 2000 een bescheiden hit in Nederland was en waarin Sharleen een schitterende Elvis neerzet. Speciaal voor de mensen die zich afvragen: Texas? Wie zijn dat ook alweer? Ken ik die?


De tweede clip is de Guitar Song die live gebracht wordt tijdens een een eerbetoon aan Serge Gainsbourg door de Franse TV. Waarom Serge Gainsbourg? Nou, omdat de Guitar Song een remake is van Je t'aime, moi non plus; welsiswaar met een wat onschuldiger tekst maar minstens zo broeierig als het origineel.


Tot slot nog iets bijzonders namelijk een gastoptreden van Spiteri op het album Rosenrot van Rammstein waar zij een aandeel heeft in het nummer Stirb nicht vor mir (Don't die before I do). Bij mijn weten bestaat er geen officiële videoclip van dit nummer maar Rammstein beschikt over voldoende toegewijde en fanatieke fans om elk nummer van beelden te voorzien. De mooiste heb ik voor je uitgezocht, in mangastijl nog wel. Veel plezier

A nice surprise!!!

Op het internet zijn verscheidene websites te vinden waar je leuke muziek kunt downloaden. Vaak staan die op de Bloggersites van Google. Gisteravond kwam ik op het idee om eens op de combinatie "Albert Show" en Blogspot te googlen. En waarempel, tot mijn grote verrassing bleek er een bruikbaar resultaat tussen te zitten. Ik had er eerlijk gezegd nauwelijks op gerekend maar op de website van Rockanthology vond ik een exemplaar van Warm Motor en wat voor een! Behalve de bekende tracks die ik al kende van het vinylexemplaar uit 1970 dat al in mijn bezit was bevat dit album ook nog een aantal bonustracks die nooit op LP maar alleen op single zijn uitgebracht. Wil je het zelf een keer horen bezoek dan de website. De link staat hierboven in de tekst. Het is beslist de moeite waard.
De Mr. Albert Show was de band van Bertus Borgers en Bonkie Bongaerts. Toen Bonkie de band verliet om bij toneelgroep Proloog te gaan spelen werd de band opgedoekt en ging Bertus Borgers verder met Sweet d'Buster. Bonkie is alweer een aantal jaren overleden maar Bertus is nog altijd actief. Een live album van zijn huidige band Groove is op dit moment te downloaden op de website Collectors Corner.

Kaart van het Midden Oosten

Vandaag is er in Annapolis VS een conferentie van start gegaan over vrede in het Midden-Oosten. Zo'n 40 betrokken landen praten daar met elkaar over de voorwaarden waaraan een duurzame vrede in dat deel van de wereld zou moeten voldoen. Het is niet waarschijnlijk dat aan het einde van de dag de wereldvrede wordt bereikt maar wellicht dat een inventarisatie van knelpunten en mogelijkheden gemaakt kan worden waarmee Israel en de Palestijnse Autoriteit uit de voeten kunnen om op termijn een oplossing voor hun problemen te vinden.
Voor wie een overzichtelijke presentatie van de machtsverschuivingen in het Midden-Oosten gedurende de laatste paar duizend jaar wil bekijken kan ik onderstaande kaart van het Midden-Oosten (van de Maps of War website) aanraden. De kaart is ook te vinden op Geo Nieuws weblog met een doorklikmogelijkheid naar nog meer kaarten.

De Nijmeegse Fietskelderaffaire

Enkele dagen geleden werd Nijmegen opgeschrikt door wat inmiddels de Fietskelderaffaire van Paul Depla (zie foto) wordt genoemd. Wat is er aan de hand? PvdA wethouder Paul Depla zou zich enige tijd geleden in de fietsenkelder van het Nijmeegse gemeentehuis oraal hebben laten bevredigen door een vrouwelijk lid van de VVD gemeenteraadsfractie in Nijmegen. Nu is de VVD-fractie in Nijmegen niet zo heel erg groot: om precies te zijn 4 leden waarvan één vrouw: Jolanda van Veluw. De zaak werd aan het licht gebracht door de website GeenStijl en ook nog flink uitgemolken door de eigenaar van GeenStijl, dagblad De Telegraaf die overigens steeds minder een journalistiek produkt schijnt te willen zijn en steeds meer een politiek pamflet (maar dit even terzijde).
Paul Depla spreekt nog steeds over geruchten en de betrokkenheid van Jolanda van Veluw is ook nog niet overtuigend bevestigd. Burgemeester de Graaf heeft een onderzoek ingesteld en als ik burgemeester was zou ik ook graag het volgende willen weten:

1. Is het waar en
2. Heeft het politieke consequenties?

De uitslag van het onderzoek werd niet door de burgemeester gezegd dat het gerucht op onwaarheid zou berusten maar afgedaan met de mededeling dat er zich geen strafrechtelijke feiten zouden hebben voorgedaan wat voor mij hetzelfde is als ruiterlijk erkennen dat het zich allemaal heeft afgespeeld conform de berichtgeving in de kranten dus inclusief alle saillante details.

Heeft deze affaire nu politieke consequenties? Als het aan de wethouder ligt niet, want zo stelde hij in De Gelderlander van zaterdag 24 november: verbijsterd te zijn dat andere officiële media deze berichten klakkeloos overnemen als zijnde feiten. De wethouder vindt dat hij politiek niet in opspraak is. "Ik kan gewoon functioneren als bestuurder. Als politicus heb ik ook geen strafbare feiten gepleegd. Het gaat om een privézaak."
Ook de Nijmeegse politiek lijkt die mening te zijn toegedaan: De meeste fracties vinden niet dat Depla's positie onhoudbaar is geworden. Bijna alle partijen betitelen de verhalen over het vermeende slippertje in de fietskelder van het stadhuis als 'geruchten', 'een privé-zaak' of 'niet relevant'.
Alleen de Nijmeegse Stadspartij denkt daar anders over getuige de opmerkingen van Bea van Zijll-De Jong van de Stadspartij (een zetel): "Depla is aangeschoten wild. Hij moet opstappen." We zullen het debat van komende woensdag in de gemeenteraad moeten afwachten om er achter te komen hoe de hazen lopen.

Atletiekbaan
Zelf ben ik van mening dat hier inderdaad van een privézaak van twee volwassen mensen sprake is. Het feit dat deze mensen vooraanstaande posities bekleden in de plaatselijke samenleving doet daaraan niet af. Van politieke gevolgen kan dan ook geen sprake zijn. Dat zou anders hebben gelegen wanneer wethouder Depla in zijn functie verantwoordelijk zou zijn voor sportaccommodaties en wanneer onder zijn verantwoordelijkheid juist zou zijn besloten om een majeure investering te doen in de plaatselijke atletiekaccomodatie wat weer gevolgd zou worden door het feit dat hij in de fietsenkelder niet door een VVD politica oraal bevredigd zou worden maar door een bestuurslid van de plaatselijke atletiekvereniging. En laten dat nou precies de posities zijn die door de hoofdrolspelers in dit volkstoneel worden ingenomen:
Depla is verantwoordelijk voor het ruimtelijk beleid inclusief sportaccommodaties; de gemeente Nijmegen investeert fors in de atletiekbaan (Paul Depla was zo vriendelijk om dat in eigen persoon tijdens de nieuwjaarsreceptie van AV Nijmegen te komen vertellen). De voorzitter van AV Nijmegen tot slot was Jolanda van Veluw die eind augustus de voorzittershamer overdroeg en benoemd werd tot erelid van de atletiekclub AV Nijmegen.
Ik kan me nauwelijks voorstellen dat Paul Depla een affaire in het fietsenhok als voorwaarde zou hebben gesteld voor de positieve beslissing over de atletiekbaan maar ik speel toch met de gedachte dat de orale activiteiten van mevrouw van Veluw als een vorm van erkentelijkheid voor die beslissing kunnen worden gezien. Daarmee is er in mijn optiek niet zo zeer sprake van een "slippertje" maar meer van een relatiegeschenk. In de meeste organisaties is het zo dat de mensen die het gezicht naar buiten van die organisatie vormen altijd de geschenken krijgen en al die anonieme medewerkers met lege handen achterblijven. Vandaar dat veel organisaties jaarlijks een kersttombola houden waarbij de relatiegeschenken worden verloot onder de medewerkers. Als Paul Depla had onderkend dat de actie van Jolanda van Veluw meer te maken had met hetgeen gebruikelijk is in het zakelijk verkeer en minder met persoonlijke affectie had hij er verstandig aan gedaan om in de fietskelder de orale bevrediging te weigeren en genoegen te nemen met een tegoedbon of iets dergelijks zodat tijdens de kerstbijeenkomst ten stadhuize een gelukkige ambtenaar zich samen met mevr. van Veluw een aantal minuten achter een gordijn zou mogen afzonderen.

Gedragscode
Nu heeft de gemeente Nijmegen in 2004 een gedragscode voor Burgemeester en Wethouders opgesteld hoe om te gaan met relatiegeschenken en die houdt in dat relatiegeschenken die zij ontvangen en die meer dan 25 euro waard zijn eigendom worden van de gemeente. Zonder van Veluw als prostituee te willen neerzetten kunnen we toch wel zeggen dat orale bevrediging een dienst is die een bepaalde waarde (minstens € 25,-) vertegenwoordigd in het economische verkeer. Het had Paul Depla dan ook gesierd om het aanbod van van Veluw te melden en de tegoedbon te overhandigen aan de beheerder van de ingekomen relatiegeschenken; op 7 november 2006 was dat blijkbaar de heer Maarten Post die je rechtstreeks kunt bellen op 024 - 329 2935.

In de gemeente Nijmegen worden echter geen ambtenaren gelukkig gemaakt met relatiegeschenken. Wanneer de opslagruimten vol liggen wordt dat blijkens een brief van B&W van 7 november 2006 (op deze pagina te downloaden onder resultaat nr. 2, de gedragscode staat onder resultaat nr. 4) als volgt opgelost:
- Historisch en/of cultuurhistorisch waardevolle objecten worden toegevoegd aan de kunstcollectie van de gemeente of opgeslagen (waar mogelijk in het gemeentearchief).
- Daarvoor geselecteerde objecten worden op 19 december tijdens de afscheidsreceptie van de burgemeester geveild. De opbrengst gaat naar een goed doel, te weten het Hospice Bethlehem.
- Objecten die geen esthetische, historisch emotionele waarde hebben, worden opgeruimd.

De brief eindigt met het prachtige zinnetje: Wij realiseren ons dat sommige geschenken emotionele waarde hebben, waardoor veilen ongepast kan zijn. Daar zal bij de selectie rekening mee gehouden worden.
Het lijkt wel alsof de opsteller al enigszins rekening hield met de reputatie van Paul Depla op amoureus gebied.

De rechten van het kind

Ieder jaar op 20 november is er de Internationale Dag voor de Rechten van het Kind. Op 20 november 1989 werd in New York namelijk het Internationale Verdrag inzake de Rechten van het Kind (IVRK) gesloten. Het verdrag is opgesteld door de Verenigde Naties en door 192 van de 194 lidstaten geratificeerd (uiteraard heb ik het even gecheckt en jawel hoor, het zijn de bekende staten die zich er weer niks van aan willen trekken: Noord-Korea en de Verenigde Staten) Het verdrag regelt een aantal punten die van belang zijn voor kinderen (volgens het verdrag iedereen beneden de 18 behalve wanneer volgens nationale wetgeving de meerderjarigheid eerder wordt bereikt). We noemen onder meer het belang van het kind, ontwikkeling, onderwijs, inspraak en bescherming tegen kindermishandeling. Wil je er meer over lezen dan kun je naar de kinderrechtensite door op de banner hieronder te klikken.





Voor ouders die bang zijn dat ze nu niks mee te zeggen hebben over de opvoeding van hun kind heb ik er een paar rechten bij verzonnen (of zo men wil: geherformuleerd)
* Ieder kind heeft recht op voldoende nachtrust. (Dat betekent dus op tijd naar bed)
* Ieder kind heeft recht op gezonde en gevarieerde voeding. (Dus ook spruitjes en witlof)
En voor wie in 10 stappen expert op het gebied van kinderrechten wil worden heb ik hier nog een interessant instructiefilmpje:

Huisdieren

Huisdieren heb je in soorten en maten. Zo is er bijvoorbeeld de sociale hond die voor zijn gehandicapte baasje deuren openmaakt en dingen opraapt die op de grond zijn gevallen. Maar wat te denken van Patches die cheeseburgers eet, appelsap drinkt, bier uit de koelkast haalt en de telefoon aanneemt:

Top 5

Update 27-12-2008:
Bij controle bleek vandaag dat verscheidene videos (The Mamas & the Papas, Alanis Morisette en Wilson Picket) niet meer beschikbaar waren wegens schending van auteursrecht. Waar mogelijk heb ik ze vandaag vervangen door andere.

Vanavond keek ik naar de muziekquiz van Matthijs van Nieuwkerk op TV3 over de Top 2000 die rond oudjaar wordt uitgezonden. En onwillekeurig ga je dan ook eens denken aan je eigen favoriete muziek. Natuurlijk hebben al die jaren popmuziek de nodige hoogtepunten opgeleverd en nummers die bij mij een hele hoge score halen zie hieronder:
Allereerst kun je een stukje zien van The Mamas and the Papas. Niet het bekende California Dreamin' maar Twelve Thirthy (Young girls are coming to the canyon) uit 1967:


Dan gaan we verder met een nummer van de Canadese Alanis Morissette: Thank U (1998)


Misschien dat Alanis Morissette vervangen kan worden door bij voorbeeld Neill Young, Bob Dylan, Jimi Hendrix of (echt waar!) Nelly Furtado's All Good Things. Maar iemand die niet uit mijn Top 5 weg te denken is dat is de (groot)moeder van de punk Patti Smith. Hieronder zie je een opname van Ask the Angels en toen ik dat voor het eerst hoorde was ik verkocht. Vrienden zeiden mij destijds dat ze niet konden begrijpen dat ik die neurotische trut goed vond. Een paar jaar later draaiden ze de elpee van Nina Hagen grijs: Unbeschreiblich Weiblich: waar zou Nina dat in godsnaam vandaan hebben? Patti Smith is inmiddels 61 maar nog altijd actief en heeft recentelijk een cd uitgebracht (Twelve) met covers van haar "favoriete" nummers. Kopen (of downloaden) als je die tegenkomt!

En heel hoog genoteerd in mijn toplijst staat Bruce Springsteen met Thunder Road. De opname die je ziet stamt van een concert in Los Angeles op 30 september 1985. Het lijkt vaak dat de artiest nadat hij een nummer heeft gespeeld wordt uitgejouwd. Wees gerust, het publiek schreeuwt geen "Boe!" maar "Bruce!". Op vrijdag 30 november gaat hij het Gelredome in Arnhem platspelen en ik ben er helaas niet bij. Dankzij de moderne ICT mogelijkheden was het concert binnen 5 minuten uitverkocht!


Maar één nummer springt er echt bovenuit en dat is Mustang Sally van Wilson Picket. Bij deze opname is allen deze informatie voorhanden: Wilson Picket performing Mustang Sally 1965, this is rare stuff. Luister en geniet:

Hans Sanders

In de ochtend van zaterdag 3 november overleed Hans Sanders op 61-jarige leeftijd. Hans was de frontman van de band Bots die sinds het midden van de jaren 70 actief was in Nederland en omstreken. Bots was voornamelijk bekend om de maatschappijkritische teksten en het verhaal doet de ronde dat de teksten van Bots dienden als afstudeerproject van Hans Sanders aan de Sociale Academie te Eindhoven. Of dat verhaal echt waar is weet ik niet maar het lijkt mij wel waarschijnlijk. Op de site van Viking Entertainment lees je meer over de geschiedenis van de band.
Tijdens de introductie van de KU Nijmegen in 1975 trad Bots op in de sociëteit van het studentencorps Carolus Magnus. Waarschijnlijk had het bestuur van deze vereniging niet goed in de gaten wat ze in huis hadden gehaald maar toen het publiek eenmaal met gebalde vuist in de lucht "Kom socialisten, trek ten strijde" stond mee te zingen viel het kwartje al snel. Achter in de zaal begonnen enkele corpsballen luidruchtig te protesteren en te klagen over het geluidsniveau waarop Hans door de microfoon liet weten dat bij Bots "de volumeknop maar één kant op kon draaien en dat was dus naar ehh… je weet wel!". Dat was overduidelijk waar want ik heb na het concert nog een week lang last gehad van een pieptoon in mijn oor.
In de jaren 80 werd Bots ook erg populair in Duitsland en werden de teksten vertaald door mensen als Wolf Biermann, Günther Wallraf, Henning Venske (van Sesam-Strasse) en Peter Tobiasch (Frankfurter Allgemeine).
Hieronder een voorbeeld van een tekst in het Duits naar verluidt van Günther Wallraf:

"Es reißt die schwerste Mauern ein
und sind wir schwach und sind wir klein
wir wollen wie das Wasser sein
das weiche Wasser bricht den Stein"

Een mooie tekst met veel zeggingskracht maar wel heel erg serieus. Hij mist de lichtheid en de humor die we in de oorspronkelijke tekst van Hans Sanders (ter gelegenheid van de Unifil missie in Libanon) aanwezig is:

"We varen uit naar Libanon
als vredesmacht, wie had dat ooit gedacht?
Met zonneolie en kanon
gaan wij naar Libanon"

En helemaal op het eind dan nog:

"Er is weer rooie Libanon
Heel onverwacht, wie had dat ooit gedacht?"

Hiernaast de hoes van Entrüstung, het Bots album met daarop het lied "Das weiche Wasser".
Het album is te downloaden op de blogspot van Coco Vinyl. Je kunt op die blogspot nog meer duitstalig werk van Bots vinden, namelijk de albums Aufstehn (met onder meer Sieben Tage lang) en Schön Krank. Voor de hoesjes van de laatste twee albums moet je maar even op Google gaan snuffelen maar dat moet geen probleem zijn, toch?

De Vier Musketiers

Zaterdag 26 oktober was de dag van het paardentheater de Vier Musketiers en ik mocht daarin de rol van Quasimodo spelen: een soortement van voice-over die onder invloed van Walt Disney zich tot een clownsfiguur heeft ontwikkeld en de enge griezel van zijn schepper Victor Hugo achter zich heeft gelaten.


Een van de hoogtepunten van de uitvoering was de carroussel van de gardisten: 24 ruiters die verdeeld over 4 groepen van 6 de meest ingewikkelde patronen op het zand wisten te leggen: elegant, superstrak en vrijwel moeiteloos. Tenminste zo leek het, maar wie de generale repetitie van vrijdagavond had bijgewoond had toch nog een beetje de rampzalige vertoning van de gardisten voor ogen. Grote klasse om dat binnen 24 uur weer zo perfect op der rails te krijgen.

Ook Bronke was er weer bij als onderdeel van de groep straatkinderen rond Petit. Het was voor haar de eerste keer dat ze weer op een paard zat nadat ze drie weken tevoren haar sleutelbeen had gebroken. Ze reed weliswaar op een van de rustigste ponys (Sammy) maar ik vond het toch verstandig om haar mee te geven dat ze uit de buurt van het gewoel moest blijven en daar hield ze zich ook prima aan.


Kortom, het was een mooie avond, het is laat geworden en het 400 koppige publiek heeft er van genoten. Voor wie er meer van wil zien: even geduld aub; er wordt momenteel gewerkt aan een filmpje van de repetities.

Harry Potter

Voor de echte fans van Harry dit leuke filmpje met allerlei figuren uit zijn boeken. Voor wie mee wil zingen noem ik ze even: Savorous Snape, Dumbledore, Ron Weasly, Hermoine, Harry Potter en helemaal op het einde: … Voldemort

Wolkers

Jan Wolkers is overleden en volgens alle nieuwsmedia zou dat op Texel zijn gebeurd. Bij het Eindhovens Dagblad denken ze daar blijkbaar toch een tikkeltje anders over:

Shoutbox

Ja, weer wat nieuws op mijn blog: een heuse Shoutbox. In het vak in de linkerkolom kun je een opmerking, reactie o.i.d. plaatsen. Welk vak? Nou, dat blauwe dus. Alleen kan ik niet garanderen dat het altijd blauw zal zijn maar voorlopig laat ik het maar zo.
Voor wie ook zo'n shoutbox wil: Je kunt hem vinden op Myshoutbox.com waar je zonder al te veel problemen het uiterlijk en nog veel meer kunt aanpassen. Succes ermee!

Kastanjehof Jaarfeest 2007

Heb ik net vorige week de film van het jaarfeest 2006 geplaatst
en dan staat er nu al die van het jaarfeest 2007. Het bijzondere van de 2007 film is dat er ook een bijdrage van Bronke in zit. Waar ik de neiging heb om met de camera stil te staan gaat Bronke juist met de camera lopen. Kijk goed en herken aan de filmstijl van wie het fragment is.

Abraham revisited

De ballon die mijn hoofd moest verbeelden op de Abrahamspop was een beetje leeggelopen en Bronke wilde daar wel even een foto van maken. Onze keuze viel op een dubbelportret. Nadat de eerste foto een beetje bewogen bleek te zijn stelde ik voor om de tweede met flits te maken. Bronke draaide aan het wieltje om de camera in te stellen en ik oefende in een schele blik (een oog omhoog, het andere omlaag). Na zo'n halve minuut poseren begon ik een beetje moeite te krijgen met de gezichtsuitdrukking en begon ik me af te vragen wanneer Bronke de foto zou gaan maken. Zie hier dus het resultaat.

Kastanjehof Jaarfeest 2006

Volgende week staat het jaarfeest van Centraal Wonen Project Kastanjehof weer op het programma en vanmiddag realiseerde ik me dat ik de film van 2006 nog altijd niet had ge-edit. Tijd om dat alsnog even te doen. Om ca. 15.30 u. was ik zover dat ik de muziek er onder kon zetten. Omdat het thema van het feest Duitsland was moest dat natuurlijk Duitse muziek zijn en omdat de film 6 minuten en 34 seconden duurt viel mijn keuze aanvankelijk op "Liebe liegt nicht" van Herbert Grönemeyer. Uiteindelijk koos ik toch voor een iets korter nummer van de band 2Raumwohnung en achteraf ben ik daar zeker tevreden over want zo goed passend bij de beelden: kijk bij voorbeeld eens naar het dansje van onze Rudi Carell. Maar het was vooral toen Inge Humpe de woorden "Wir trafen uns in einem Garten, wahrscheinlich unter einem Baum" begon te zingen dat er een brede grijns op mijn gezicht verscheen. Zelden werden beelden beter ondersteund door de muziek dan in het filmpje met de gemeentewerkers.

Vrijheid van meningsuiting

Wat leven we toch in een fantastisch land. En wat maakt het zo fantastisch? Dat is de vrijheid van meningsuiting!
Vroeger was het duidelijk wat onder die vrijheid verstaan moest worden. Zo bepaalt artikel 10 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) dat een ieder recht heeft op vrijheid van meningsuiting. Dit recht omvat de vrijheid een mening te koesteren en de vrijheid om inlichtingen en denkbeelden te ontvangen, zonder inmenging van enig openbaar gezag en ongeacht grenzen. Lid 2 van het artikel bepaalt dat deze vrijheden kunnen worden onderworpen aan bepaalde voorwaarden, beperkingen en sancties, die bij de wet zijn voorzien en die in een democratische samenleving noodzakelijk zijn in het belang van o.a. de bescherming van rechten van anderen.
Tegenwoordig is deze vrijheid in Nederland naar een hoger plan getild want onder vrijheid van meningsuiting verstaan we tegenwoordig ook en vooral het recht om iedereen, altijd en overal te beledigen. Gelukkig zijn er een aantal landgenoten die ook de rest van de wereld laat weten welke grootse innovatie op het gebied van de grondrechten in Nederland het licht heeft gezien.
Een voorbeeld kun je vinden op de muziek-downloadsite van de Croatische mijnheer Zinhof. Op deze site bevindt zich een zogeheten shoutbox die elke 2 weken wordt vernieuwd en waar bezoekers hun opmerkingen kwijt kunnen. Voor elke mededeling staat een vlaggetje waaraan je kunt zien waar deze vandaan komt. Meestal volgt er dan een dankwoord voor de beschikbaar gestelde muziek maar owee als onze nationale driekleur te zien is: het gaat dan vrijwel altijd om beledigingen. In de afbeelding bij deze entry enkele voorbeelden. Te klein om te lezen? Klik dan even op de afbeelding en dan verschijnt ie wat groter.

50 jaar!

Op 30 augustus ben ik geboren en het weekend daarop gaf ik een tuinfeest. Omdat mijn buurman een aantal weken terug 50 werd en het een leuk feest was besloot ik om dan ook maar eens mijn vijftigste verjaardag te vieren. Per slot van rekening had ik ook al een keer of 6 mijn 27ste verjaardag gevierd.

Iedereen speelde het spel mee alleen meisjes van 12 weten op een medogenloze manier de fantasiewereld van een ouder wordende vader te kijk te zetten door een simpele toevoeging bij de overigens aardig gelukte Abraham te plaatsen.

Ràw volluk

In het verleden publiceerde ik het bericht "Klussen met matje en Huub" en daarin schreef ik onder meer het volgende: "Ik heb in dit blog al eens laten weten dat alles wat hier over Helmond, zijn bewoners en de plaatselijke folklore te zien is en te lezen staat voor 100% berust op waarheid en geen letter overdreven is. Iedere Helmonder kent wel mensen zoals de twee vrolijke klussers Matje en Huub, nie veul skool gehad maar wel aardig uit de voeten kunnen met de handjes en daarbij een positieve levensinstelling en vol goede bedoelingen; maar of ze altijd de juiste keuzes maken...".
Klussen met Matje en Huub was fictie van de hand van filmmaker Denvis. De idioten in het filmpje hieronder zijn helemaal echt en bijzonder onsmakelijk. Een beetje de Helmondse variant op Jackass. In ieder geval had ik na het filmpje bekeken te hebben kramp in mijn kaken van het lachen.

Hellemonders? Des naw echt ràw volluk!

Landingsbaan aan het strand

Op het eiland Sint Maarten hebben ze een vliegveld en wie daar wil landen komt over zee aanvliegen om vlak over de hoofden van de badgasten op de landingsbaan neer te ploffen. Soms kost het de nodige moeite om over het hek te komen dat het strand scheidt van het vliegveld. Het lijkt wel of voornamelijk KLM-piloten daar moeite mee hebben maar dat komt natuurlijk omdat Sint Maarten een onderdeel vormt van de Nederlandse Antillen en KLM daar dus een prominente rol vervult.

St. Maarten Plane Landings - Watch more free videos
In het volgende filmpje nog een KLM vliegtuig onderweg naar Sint Maarten. Het zwaaien van Krassie (waarschijnlijk de vrouw of vriendin van de man met de camera) maakt alles net dat beetje extra spannend.

Heian shodan (deel 2)

Op donderdag 23 augustus vond op het Universitaiir Sportcentrum van de Radboud Universiteit een van de sportdagen plaats die een onderdeel vormden van de introductie 2007. Jeroen en Roeland van NSKVdojo waren die dag aanwezig om een demonstratie te geven. De demonstratie bestond uit het tonen van de kata Heian Shodan waarna deze kata werd opgedeeld en ook de bunkai - toepassing - werd gedemonstreerd. De training voor deze demonstratie heb ik twee weken geleden al opSjefstek geplaatst. Hoewel de demonstratie niet in alle onderdelen vlekkeloos verliep - wat onder meer te maken had met de korte voorbereidingstijd - werd er toch een alleszins acceptabele prestatie neergezet wat je hieronder in de film kunt bewonderen.

Template

Hehe, eindelijk het door mij gekozen template weer in ere hersteld en ditmaal zonder alle links kwijt te raken. Fluitje van een cent eigenlijk (zie afbeelding). Ik weet niet of ik deze mogelijkheid eerder over het hoofd heb gezien (denk 't niet eigenlijk) of dat Blogger dit als een nieuwe ontwikkeling heeft toegevoegd (dat zal het zijn, neem ik aan) maar hier is ie dan. Zwart op wit dus prettiger leesbaar en geen wirwar van allerlei kleuren dus de pagina laadt ook nog eens sneller.

Karate: Heian shodan

Gisteravond is als voorbereiding op een karatedemonstratie tijdens de intro sportdagen van de Radboud Universiteit aandacht besteed aan de allereerste kata die een beoefenaar van het Shotokan karate leert: Heian shodan.
Heian shodan bestaat - zoals ook elke andere kata - uit een aantal verdedigings- en aanvalstechnieken.
Sommige karateka menen dat kata de functie heeft om je techniek te perfectioneren; een ander is van mening dat de kata bestaat uit aan aantal geformaliseerde zelfverdedigingstechnieken die je eigenlijk al geleerd had moeten hebben voor dat je de kata zelf leerde. Beide opvattingen zijn waar. Reden voor mij om in de training aandacht te besteden aan zowel het omote als het oyo bunkai.
Het omote bunkai leent zich uitstekend voor het perfectioneren van technieken: simpel, recht toe recht aan en alles blijft beperkt tot wat aan de oppervlakte (wat ook de betekenis is van Omote) van de kata zichtbaar is.
Het oyo kumite graaft wat dieper: Oyo betekent afspraak dus beide partijen weten waar ze aan toe zijn. De technieken gaan hier wat verder dan blokkeren, trappen, stoten en slaan en omvatten ook spugen, bijten, klemmen, worpen, drukpunten en dergelijke. In de film die je hieronder kunt zien komen beide aspecten (surface en prearranged selfdefense) naar voren. De mensen in de film zijn: Kim, Rien, Jeroen, Roeland, Valerie en een meisje dat eenmalig meetrainde en zo'n 7 jaar ervaring had in Tai Chi maar waarvan ik de naam weer vergeten ben.
Veel kijkplezier.

Ponykamp 2007 "De 4 Musketiers"

Videoverslag van de slotshow van het ponykamp 2007 van Akasha - School voor Klassieke Rijkunst in RSC St. Frans in Alverna bij Nijmegen. Tijdens het ponycamp werden een aantal carroussels en acts getraind die ook terug zullen komen in De 4 Musketiers, de grote spectaculaire paardenshow / musical die op vrijdag 26 en zaterdag 27 oktober 2007 voor het publiek zal worden opgevoerd.

Onze excuses voor het ongemak

Vierkante wielen, bladeren op de rails, 3 centimeter sneeuw, computerstoring, seinstoring, managementstoring, onweer, harde regen, tegenwind, aftands materieel, bezuinigingen. In heel Europa blijft dan de trein rijden alleen niet in Nederland, maar dat is vast voor ons eigen bestwil. Ik heb al regelmatig een trein met zo'n mooie tekst zien rijden op station Eindhoven (traject Tilburg West - Deurne) maar had helaas nooit mijn fototoestel bij me. Gelukkig had de fotograaf van het AD zijn toestel wel meegenomen.

Oude mop opnieuw verteld!

Het zal tegen het einde van mijn middelbare school leeftijd geweest zijn toen ik voor de eerste keer de grap hoorde over de wandelaar die op het platteland onderweg is en wil weten hoe laat het is. Hij ziet een boer met een stier uitrusten langs de kant van de weg en vraagt hem hoe laat het is. De boer pakt de ballen van de stier in zijn hand, tilt ze iets op en weet vervolgens exact de juiste tijd te melden.
Geweldige mop dus en het leuke is dat hij ook in Italië bekend is. Daar is hij ook verfilmd. Hoewel de wandelaar hier een motorrijder is en de stier veranderd is in een ezel is de clou exact gelijk.

Dus wie wil weten hoe de mop afloopt: check het filmpje hieronder en je weet meteen hoe laat het is.

Net niet naar Deurne.

Vandaag (Zondag 24 juni) vond in Ruitersportcentrum Sint Frans in Alverna de regiofinale plaats van de FNRS Zitcompetitie. In deze wedstrijd rijden de deelnemers een bepaald parcours met figuren die in verschillende gangen (stap, draf, galop) getoond moeten worden en waarbij de ruiter door een jury wordt beoordeeld op aspecten als een onafhankelijke zit, de balans en de houding die een drievoudige score opleveren.. Het oordeel over de juiste beenligging en juiste handhouding (beide in combinatie met beenhulpen en teugelhulpen) levert een dubbele score op en dan is er nog een enkelvoudige score voor tempocontrole, de algemene indruk van de combinatie en de verzorging van de ruiter. De winnaars van de regiofinales plaatsen zich voor de finalerondes op 15 september tijdens het Horse Event in Deurne.

Enkele weken terug had Bronke zich na een lokale selectiedag weten te plaatsen voor deze regiofinale en natuurlijk was zij erbij vandaag. Mijn verwachting was dat zij zich wel bij de beste tien zou weten te plaatsen en dat er met een beetje geluk misschien wel een top 5 klassering voor haar weggelegd zou kunnen zijn maar mijn optimisme liep ietwat terug toen de loting bekend werd. Bronke zou moeten rijden op Balou, geen moeilijk paard maar meer een echte lespony met een weinig atletische bouw. Niet echt het paard dat je boven in het klassement verwacht terug te zien. Toen Bronke reed stegen mijn verwachtingen echter weer: Het was een mooi parcours met nauwelijks fouten, mooie wendingen en een prachtige middendraf op de diagonaal (met alle eer voor Balou overigens: Ik zag hoe Bronke haar buik naar voren duwde en waar de meer gevoelige paarden over zouden gaan naar enkele ferme galopsprongen gooide Balou er een mooie middendraf uit). Verder oogde het niet al te sprankelend vanwege het postuur van Balou en dan waren er nog de tenen van Bronke die nogal nadrukkelijk naar buiten wezen. Maar Bronke en ik hadden genoten dus de missie was geslaagd en eigenlijk verwachtte ik dat haar teamgenootjes van Akasha Sint Frans, Debbie Verhoeven en Anouk Becker mee zouden doen om de ereplaatsen.

Op het eind van de dag was dan de prijsuitreiking en iedereen zou naar voren worden geroepen om een medaille en een oorkonde in ontvangst te nemen. Er waren al heel wat kinderen naar voren geroepen toen ik me realiseerde dat het feit dat Bronkes naam nog steeds niet was genoemd een gunstig teken was. Toen teamgenoot Debbie naar voren werd geroepen begon het tot me door te dringen dat we de top van het klassement begonnen te naderen want Debbie had echt een hele goede proef gereden. Meteen daarna werd de vijfde plaats aangekondigd en op dat moment keken Bronke en Anouk elkaar aan en realiseerden zich dat ze hoge ogen zouden gooien. De vijfde plek ging aan hun neus voorbij en voor de vierde werd Anouk naar voren geroepen. De drie deelnemers die nog niet waren genoemd mochten naar voren komen en toen de derde plaats vergeven was ging het tussen Bronke en Sanne Pennings van Manege Bergamo. Uiteindelijk was het zilver voor Bronke (zie foto boven) en het goud voor de tienjarige Sanne die met de pony Bennie een hele mooie combinatie vormde. Als Sanne nog een beetje aan haar wendingen blijft werken staat de winnaar van Categorie 1 de komende twee jaar wel weer vast. Jammer was het wel dat alleen de winnaar zich plaatste voor Horse Event in Deurne want mijn halve familie komt daar vandaan en ik had Bronke daar graag zien rijden.

Maar er was toch een eerste plaats voor Bronke die samen met haar teamgenoten het gemiddelde puntenaantal van Akasha Sint Frans tot een dermate hoogte wist op te krikken dat Akasha Sint Frans de beker voor de best zittende manege in de wacht wist te slepen. De beker werd in ontvangst genomen door Nikki Muller die op een aantal zondagmiddagen middels extra trainingen bij de geselecteerden nog wat puntjes op de i wist te zetten. Op de fote hierboven de Akasha Sint Frans selectie met in het midden Nikki met de beker.

Filmpremière

Bronke zit in de zesde klas (groep 8) van Vrijeschool de Meander en dat betekent dus dat er binnenkort een einde komt aan haar basisschoolcarrière. Natuurlijk geldt dat ook voor haar klasgenootjes. En dan moet je aan het eind van je lagere schooltijd iets bijzonders doen: een bonte avond, een musical of je maakt een film. Onder leiding van meester Harrie gebeurde dat laatste en dan niet één maar wel twee films want dat was nodig om iedereen een rol van betekenis te kunnen geven.
De film "Losgeld" waar de klas een aantal weken hard en eendrachtig aan gewerkt heeft, gaat over een groep kinderen die een ontvoerde klasgenoot weten te bevrijden uit handen van boeven. Afgelopen vrijdag is op de Meander de film op feestelijke wijze in première gegaan compleet met een limousine, een sterrenparade op de rode loper, oscaruitreiking en een afterparty. En natuurlijk had ik mijn camera meegenomen om er een leuk filmverslag van te maken. Mijn verslag kun je (zo je wilt fullscreen) bekijken op video.google maar dan moet je wel de beschikking hebben over de juiste zoektermen (vrije, school, nijmegen, filmpremière, Waldorf). Je kunt hem trouwens ook hieronder bekijken. Veel plezier.

Leer Afrika kennen

Sinds het begin van de jaren '90 is de stichting Onderwijs Wereldwijs (OWW) actief. OWW was destijds een initiatief van het Centrum voor Mondiaal Onderwijs, Amnesty International afd. Nijmegen, COS Gelderland en Vrouwen voor Vrede. Deze laatste groepering (althans de afdeling Nijmegen) is inmiddels opgeheven maar de eerste drie maken nog altijd deel uit van het stichtingsbestuur.
Via allerlei projecten probeert OWW de aandacht voor mondiale vorming te stimuleren. Aanvankelijk gebeurde dit door de organisatie van beurzen gericht op het onderwijzend personeel. De laatste jaren richt OWW zich meer op onderwijstrajecten voor groep 7 en 8 van het basisonderwijs. Een voorbeeld van zo'n onderwijstraject is "Leer Afrika kennen" waarin zonder voorbij te gaan aan de negatieve aspecten aandacht wordt besteed aan de kracht, vitaliteit en mogelijkheden van dit continent. Kinderen kunnen zich per klas inschrijven en maken een keuze uit één van de negen lesmodules van OWW over Afrika. Met deze lesmodule gaan zij gedurende enkele weken intensief in de klas aan de slag waarbij zij toewerken naar een creatief resultaat dat eind april tijdens een afsluitende dag in het Afrika Museum wordt gepresenteerd.
Ook dit jaar was dat het geval en zo waren er op 23 en 24 april een kleine 800 kinderen aanwezig om hun creatief resultaat te presenteren, allerlei workshops te volgen, de Afrikaquiz van Amnesty mee te spelen. Elke klas vaardigde verder twee leden voor de Kinderjury af die de presentaties mochten beoordelen en ook een kind dat de klas mocht vertegenwoordigen in het Grote-Ja-Nee-Spel. Ik was er ook bij op die dagen en ik had mijn camera meegenomen en mijn creatieve resultaat zie je hier beneden; eerst maandag 23 en dan dinsdag 24 april. Veel plezier met het bekijken van de film.

Template

Mijn website heeft weer zijn oude looks teruggekregen. Wat is er gebeurd? Nou, het zat al een tijd in de planning om de links naar muziekwebsites in de sidebar wat te actualiseren; dat wil zeggen de sites die niet meer actief zijn te verwijderen en een aantal andere aan het rijtje toe te voegen. Simpel genoeg, zou je zo denken en tot op zekere hoogte is dat ook zo. Je kiest het tabblad template en vervolgens edit html en dan is het zoeken geblazen naar waar de links nu eigenlijk staan en die staan er dus niet. Geen probleem gewoon terug naar je oude opmaak (revert to original template) om daar de links te veranderen en ja hoor, daar verschijnen ze al. Nu nog gauw even een nieuw template kiezen en … weg zijn ze weer! Gauw met het pijltje naar links op de Firefox toolbar om de pagina met html tags terug te halen, saven en dan ben je waar ik nu weer ben. Eind goed, al goed? Nee, ik wil mijn lichte achtergrond terug en dat gaat ook gebeuren maar vandaag heb ik daar geen zin meer in. Je merkt het wel als het zover is.

Tori Amos

Er zijn verschillende websites die aandacht besteden aan muziek en die je de weg wijzen naar plekken waar muziek te downloaden is. In het verleden heb ik wel vaker gerefereerd aan dit soort websites, doorgaans in relatie tot bepaalde muziek die ik daar ben tegengekomen. Deze keer neem ik je mee naar de website BestOfBothWorlds. BoBW is voor mij een van de meest oorspronkelijke websites die er zijn en die regelmatig een verrassing in petto heeft. Naast goede muziek altijd ook goede informatie over die muziek. Vandaag besteedde BoBW aandacht aan Tori Amos en maakte een heleboel open directories bekend waar haar muziek staat opgeslagen en al dat moois kun je hier vinden.

Behalve veel oudere albums kun je ook de muziek vinden van haar nieuwste album American Doll Posse. BoBW zegt hierover: "Vijf poppetjes, vijf vrouwen met verschillende karakters, uitstralingen en persoonlijkheden, die moeten voldoen aan de hokjesgeest van de wereld. Elke vrouw in de Posse staat voor een deel van de vrouwelijke psyche, volgens Amos. Een diepzinnige plaat met een duidelijke boodschap. Op dit 9de studio album worden de teksten en de muziek weirder en rebelser dan ooit daarvoor".
En voor wie er nog niet genoeg vanheeft verschaft BoBW nog een verwijzing naar een prachtige clip waar Tori Amos het nummer Almost Rosey van American Doll Posse zingt. Kijk maar even hier en geniet!

Historisch Museum

Nijmegen stelde zich enkele weken geleden kandidaat als vestigingsplaats voor het Nationaal Historisch Museum. Rijkelijk laat, dat is wel zeker en het heeft dan ook niet mogen baten. "Geen kans op Historisch Museum Nijmegen" kopte de Gelderlander vandaag. In het artikel kun je lezen dat minister Plasterk vasthoudt aan zijn voorkeur voor een keuze tussen Amsterdam, Arnhem en Den Haag. Ik kan vrede hebben met die beslissing en ik vroeg me ook al af wat onze stad bezielde om zich in zo'n laat stadium nog te kandideren.
Het feit dat ik wel een beetje een zwak heb voor Plasterk heeft daar eigenlijk niet zo veel mee te maken maar ik bewonder wel zijn verdiensten voor de wetenschap, zijn onafhankelijke en eigenzinnige geest, zijn liefde voor Bach en zijn gevoel voor stijl en kwaliteit. Dit laatste mag ook blijken uit de foto bij het artikel die laat zien dat hij net als ik deel uitmaakt van het elitegezelschap van Mac-gebruikers.
De onderwijswereld kan gerust zijn. Bij deze minister zal weinig tijd verloren gaan met rebooten van de desktop, het opnieuw installeren van een besturingssysteem of andere software dan wel het wachten op de systeembeheerder!

Belinda

De Winkelsteegh in Nijmegen is een landgoed waar tegenwoordig meervoudig gehandicapten worden verzorgd. Er is een hoofdgebouw, verschillende paviljoens, een prachtige speeltuin en een manege. Op deze manege kunnen de bewoners onder begeleiding paardrijden op flegmatieke koudblouden (fjorden). Hiertoe is speciaal een lift aangebracht in de manege waarmee de ruiter vanuit de rolstoel op het paard kan worden gehesen. Ook kunnen er rijtoeren worden gemaakt in een rijtuig getrokken door ponys of (bij een wat groter rijtuig) door Pien, een heus trekpaard. Nu hoeven de paarden en ponies niet tot in lengte van dagen hun rondjes te lopen in de manege. Uiteindelijk gaan ze met pensioen. Een van de paarden die al lang (zeker zo lang ik haar ken en dat is dus 1998 toen Bronke en Suzan op de Opaalstraat gingen wonen) van haar pensioen geniet is Belinda. Belinda moet volgens mij allang de 20 zijn gepasseerd en is bij mijn weten een van de weinige paarden die dol zijn op een boterham met pindakaas wat nogal bijzonder schijnt te zijn. Hieronder kunnen we Belinda op de foto zien in haar wei op het Landgoed; het gaat om die lichte vlek in het midden ;-P

Een jaar of drie, vier geleden is Belinda slachtoffer geweest van een ernstige mishandeling maar is daar gelukkig weer van hersteld. Nu wordt haar geluk opnieuw bedreigd door tegenslag. Het bestuur van de Winkelsteegh is namelijk doende een deel van het landgoed te verkopen aan een projectontwikkelaar die daar koopwoningen wil bouwen en waar komen die woningen? Precies: op de wei van Belinda. Gelukkig is er een actiegroep actief voor het behoud van de Winkelsteegh die daar een handvol ruimtelijke en natuur argumenten voor aangeeft maar voor mij is het feit dat Belinda zou moeten verhuizen (naar een andere wei? een binnenbox? een slager?) reden genoeg om mijn handtekening te zetten op de website van de actiegroep. Ik zou zeggen zet ook je handtekening!

Bezoeker

Hieronder een foto van de bezoeker die vanavond iets na 22.00 uur op mijn terras ronscharrelde. Ik heb een aantal foto's zonder flits proberen te maken maar ik voorzag dat ze wel erg korrelig zouden uitvallen en besloot om er dan maar eentje met flits te maken. Voor de egel het signaal om schielijk achter mijn groene vuilnisbakje te verdwijnen en waarschijnlijk zit het beestje daar nu nog in de oogjes te wrijven.

Met dank aan mijn buurvrouwen Els en Rina voor het tikken op mijn tuindeur.

Nijmegen in vogelvlucht

Serieuze concurrentie voor Google Maps. Onder de titel maps.live.com heeft Microsoft nu ook sattellietfoto's op het internet staan en bij een aantal steden (w.o. Nijmegen) kun je er als een vogel (birds eye view) overheen vliegen en dat heb ik maar eens gedaan en dan vlieg je natuurlijk ook even over de hof en dan denk je natuurlijk heel even aan onze buurman van Bed & Breakfast de Pauwenhof en hoe hij zich moet voelen wanneer hij merkt dat we zo recht zijn zwembad in kunnen kijken. In het weblog Nijmegen Centraal staat een uitgebreide bijdrage over Nijmegen in vogelvlucht (of Akelig dichtbij zoals zij dat noemen) en die kun je hier lezen.
Voor het overige plaats ik even een screenshot op mijn blog en zoals dat betaamt bij een hecht Centraal Wonen Project ga ik natuurlijk niet inzoomen op mijn eigen terras (ik zit er toch niet) maar komt het hele project in beeld:

Pruimen

Vorig jaar had ik de bloesem op mijn blog. Dit jaar het vervolg: 2007 wordt een goed pruimenjaar!

Eurovisie Songfestival

Zelfs wie niet heeft gekeken kan het niet ontgaan zijn: het Eurovisie songfestival was afgelopen donderdag en zaterdag weer aan de orde en dat hebben we geweten. Wij Nederlanders zijn het slachtoffer van de perfide praktijken van nieuwe Oost-Europese staten die er regelrechte mafiapraktijken op na houden. Onder aanvoering van de Telegraaf is er een regelrechte haatcampagne op gang gekomen tegen de deelname van Nederland aan deze liedjeswedstrijd. De lezers van deze Krant voor Wakker Nederland konden op de website reageren en zoals verwacht mag worden van de lezers van onze nationale Gezond Verstand Krant kwamen zij met zinnige argumenten waarover terdege is nagedacht. We doen even een greep:

• Het songfestival staat open voor alle leden van de EBU (European Broadcasting Union); ten onrechte: niet-Europese landen als Armenië, Oekraïne en Georgië hebben hier niets te zoeken.
• We moeten terug naar een songfestival van (de oorspronkelijke leden van) de Europese Unie of desnoods van de Benelux.
  
• Het is de schuld van de Televoting. Hierdoor krijgen ondeskundige amateurs (waarschijnlijk Oost-Europeanen zonder muzikale smaak) invloed op de uitslag. We moeten terug naar een beoordelingssysteem met een vakjury.
• Het feit dat de meeste punten vanuit Nederland ook naar Oost-Europese inzendingen gingen bewijst dat Nederland overspoelt wordt door hordes gelukszoekers uit het oosten.
• Het gaat niet meer om muziek maar om de act, het opvallen, tis & ass en noem maar op.

Het komt er eigenlijk op neer dat de winstkansen voor de superieure Nederlandse inzending om zeep zijn geholpen door kwaadwillig samenspannen van kansloze Oost-Europeanen die zo hun eigen inferieure prut naar de bovenste regionen wisten te stuwen. Een praktijk die vergelijkbaar is met hetgeen ons tijdens het WK voetbal overkwam. Zoals bekend kwam Oranje naar Duitsland om weer als de terechte wereldkampioen huiswaarts te keren. Toen de wereld op het punt stond om echt te kunnen gaan genieten van het fantastische positiespel en de geavanceerde techniek van onze jongens waren het de laffe Portugezen die het bestonden de wereld dit genoegen te ontnemen. De Portugezen waren ook nog dom: het feit dat onze jongens hun sterspeler op heldhaftige wijze uit de wedstrijd schopten was voor hen nog altijd geen aanwijzing hoe de verhoudingen lagen.

Hoe de verhoudingen liggen in Eurovisieverband zal ik hieronder duidelijk proberen te maken:

• Nederland eindigt - een enkele uitzondering daargelaten - steevast in de onderste regionen. Vroeger door de beoordeling van een vakjury, de laatste jaren via de beoordeling door televoting.
• Het is geen wet van Meden en Perzen dat buurlanden in West-Europa elkaar wel punten toeschuiven. Dat is in het verleden tenminste nooit gebeurt tussen Duitsland, België en Nederland. Duitsers hebben onze fietsen gestolen en België interesseert ons geen ene ruk. Belgen vinden dat wij "dikke nekken" hebben en Duitsers vinden ons in het gunstigste geval "niedlich". Reken zelf maar uit of dat genoeg punten oplevert voor winstkansen van enige betekenis.
• Een West-Europees festival? Hmm, eerst Edsilia met een bloedeloos nummer dat je na 5 minuten weer vergeten bent, daarna een Deense travestiet met een vrijwel identiek nummer en vervolgens de Zwitsers met een Vampierliedje. Nee, dankjewel. En over Engeland wil ik het niet eens hebben.

Het komt er eigenlijk op neer dat er twee soorten muziek zijn, muziek is echt of het is namaak. Muziek is emotie of muziek is een industrie. Nederland kwam met een dertien in eenn dozijn nummer dat door vrijwel iedere artiest gezongen had kunnen worden en Edsilia had vrijwel elk ander lied kunnen zingen. In het winnende nummer uit Servië zat heel wat meer emotie.
En voor wie er even over na wil denken en alles nog eens wat afstandelijker wil beoordelen (dus zonder rancune en verongelijktheid) heb ik de een website gevonden waar je alle inzendingen - ook die uit de voorronden - kunt downloaden. Gewoon weer op de afbeelding klikken.

Armand

Nou, is dat geen jeugdsentiment? Vandaag kwam ik via de links van een website op de site van een medewerker van de lokale omroep Venraij en deze medewerker - Jovaria is zijn naam - biedt een heleboel muziek aan die kennelijk populair is in die streek (Schlagermusik, Frank & Mirella usw.). Een van de albums die worden aangeboden is Armand 50 jaar (kennelijk een oude plaat want de Eindhovense bard trekt volgens mij inmiddels al een tijdje van Drees). Wie zijn wilde haren nu voelt opwapperen kan hem downloaden door op de afbeelding te klikken. Voor de hashlucht dien je evenwel zelf zorg te dragen. Veel plezier.

click the pic 2 download

Lente op de hof

Het is lente op de hof en dat is het al het hele jaar want de foto hierboven dateert van 21 december van het afgelopen jaar. De foto hieronder toont de rozenstruik op mijn terras in vol ornaat op 29 april jl. en ondanks het wat mindere weer van de afgelopen week verwacht ik dat de lente snel weer terugkeert. En zo niet: zomer mag ook, al dan niet droog. Tot zover moeten we het doen met de foto's.

The Watchman

The Watchman is een project van Ad van Meurs uit Eindhoven. Onder deze naam speelt van Meurs (solo, samen met partner / geluidstechnicus Ankie Keultjes, met een combo of met z'n complete band) muziek die in Nederland bekend staat als Americana en in de VS als Alternative Country. Of the Watchman de beste band van Nederland is weet ik niet helemaal zeker maar dat het een topband is kan zeker wel gezegd worden. Op 2de Paasdag, maandag 9 april a.s. weet ik het misschien wel zeker want dan speelt de band in volledige samenstelling (full band) in Café de Muk op de Daalsedwarsweg in Nijmegen volgens de website van The Watchman. In de lokale/regionale media heb ik nog niks gezien maar dat komt misschien nog.

Update 23.39u. Het concert van the Watchman is een onderdeel van East of Eastern, een jazzfestival (met ook andere muziek) in de wijk Nijmegen Oost. Meer hierover op de website van het festival.
Behalve met een eigen website is the Watchman ook te vinden op de myspace pagina's. Om alles nog verder op te leuken staat hieronder nog de videoclip van de song Dumbo afkomstig van hun laatste album High Acres. Veel plezier en misschien tot ziens in de Muk.


Update 2:
En voor wie er nog niet genoeg van kan krijgen heb ik hier nog een filmpje gevonden van een optreden van Ad in de Nederlandsche Cacaofabriek - een kunstinitiatief in Helmond - bij de opening van de Helmond Salon 2. Ik was destijds aanwezig bij dit concert maar kon me moeilijk een goed oordeel vormen vanwege de beroerde akoestiek van deze expositieruimte en het geroezemoes van het publiek. In de film hieronder komt de muziek wat steviger naar voren maar zijn de genoemde storende invloeden invloeden nog een beetje hoorbaar.

Maansverduistering

Gisteren was er een maansverduistering aangekondigd, een volledige nog wel. Het leek me een leuk idee om die gebeurtenis eens van het begin tot het einde in beeld te brengen. Tegen een uur of zeven 's avonds maakte ik de foto hieronder van uit mijn slaapkamer. Te zien is de volle maan net naast het torentje van Kasteel Heyendaal.

Toen ik een aantal uren later naar buiten ging voor een volgende foto was alles donker. Jammer, maar dat heb je nou eenmaal met verduisteringen.

Vingerverf

Toen mijn dochter Bronke 3 jaar werd in 1998 (of 4 in 1999) kwam opa Joost langs met een pakketje bestaande uit een zestal potjes vingerverf. Ik weet nog goed hoe blij ik was dat deze verjaardag bij mama werd gevierd zodat ik verschoond kon blijven van dit prachtige materiaal. Ik herinner me nog de aangenaam verraste woorden van moeder Suzan toen een ouder van een vriendinnetje met exact hetzelfde cadeautje op de proppen kwam: "Goh, wat leuk! Nou heeft ze er bij jou ook vingerverf!"
Omdat mijn muren er verder niet onder hebben geleden besloot ik een aantal jaren later een kinderfeestje eveneens op te luisteren met vingerverf zodat de gasten samen iets konden kliederen. Omdat het programma nogal vol zat is het daar echter niet van gekomen zodat de verf ongebruikt op de plank bleef staan.
Onlangs vierden Bronke en haar zusje Roos samen hun verjaardag en ik was helaas niet in de gelegenheid om in de stad iets leuks uit te zoeken voor de kersverse zevenjarige. Gelukkig herinnerde ik me iets van vingerverf die er nog ergens zou moeten zijn en na enig zoeken bleek deze inderdaad nog aanwezig. Roos was er erg blij mee en ging meteen aan de slag. Het resultaat zie je hieronder.

Jesse Sykes

Una Piel de Astracán (een huid van astrakan) is een spaanstalige website waar volop muziek te downloaden is. Sterker nog, het is een van de weinige websites waarvan ik wel eens muziek download zonder ook maar enig idee te hebben hoe die dan wel zou klinken. Gewoon een kwestie van vertrouwen in de goede smaak van de aanbieder.
Op 26 februari 2007 trof ik er een link aan van het album "Like, Love, Lust & The Open Halls of the Soul" van Jesse Sykes and the Sweet Hereafter. Voor mij een volkomen onbekende zangeres maar omdat ik al weer een tijdje weinig (bekender werk) de moeite waard had gevonden om te downloaden besloot ik het er maar eens op te wagen. Na het downloaden heb ik de muziek in mijn iTunes folder gezet en nu ben ik halverwege met het beluisteren en ik moet zeggen dat het beslist de moeite waard was.
Als je hier even klikt ga je naar de website en kun je het zelf ook proberen (even zoeken naar: Lunes, febrero 26, 2007).
Veel luisterplezier toegewenst